چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان و تابآوری دانشآموزان مقطع متوسطه شهر تهران بود. روش شناسی: طرح پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی از پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دختر دوم متوسطه در منطقه 7 شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 بودند که با از این بین افراد واجد شرایط داوطلب به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای جلسات آموزش واقعیت درمانی را دریافت کردند. روش جمعآوری دادهها بر اساس پرسشنامه استاندارد تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و پرسشنامه استاندارد تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) در سطح معناداری 05/0 انجام پذیرفت. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی بر "تنظیم هیجان" و مولفههای آن در دانشآموزان موثر است. همچنین واقعیت درمانی بر "تابآوری" در دانشآموزان موثر بود. نتیجهگیری: روش مداخلهای واقعیت درمانی میتواند تنظیم هیجان و تابآوری دانشآموزان را افزایش دهد.
The purpose of this study was to determine the effectiveness of reality therapy Training on Emotion Regulation Strategies and Resilience in High School Students in Tehran. The present study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the study consisted of second high school girl students in district 7 of Tehran in the academic year of 1398 who were selected by convenience sampling and were divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group received 8 minutes of 90-minute reality therapy and the control group waited for treatment during this period. The data collection method was based on Cognitive Emotion Regulation Standard Questionnaire (Garnefsky et al., 2001) and Resiliency Standard Questionnaire (Conner & Davidson, 2003). Data analysis was done by SPSS23 software in two parts: descriptive and inferential (covariance analysis). The results showed that reality therapy had an effect on "emotion regulation" and its components in students. Also, Reality therapy has an impact on students' resilience. Therefore, interventional methods of reality therapy can increase students' emotion regulation and resilience.
خلاصه ماشینی:
بـازداري هيجـاني و عاطفـه منفـي باعـث افـزايش ترشـح کـورتيزول و افــزايش فعاليــت محــور هيپوتــالاموس -هيپــوفيز-آدرنــال و اخــتلال در تنظــيم پاســخ هــاي فيزيولــوژيکي بــه 1 - Koszycki, Raab, Aldosary & Bradwejn 2 - Ogińska-Bulik & Zadworna-Cieślak 3 - Oshio, Taku, Hirano & Saeed 4 - Ozawa, Suzuki, Mizuno, Tarumi, Yoshida 1 اســترس شــده و همــه اينهــا باعــث علائــم خشــم و پرخاشــگري ميشــوند (ترينــدد، فريــرا و پنتــو-گوويــا، ٢٠١٥).
واقعيت درماني ٣يکي از انواع درمان هايي است که باعث افزايش تاب آوري و راهبردهاي تنظيم هيجاني ميشود که در اين رويکرد برگردانماني مبتني بر تئوري انتخاب مي باشد به دنبال اين است تا همراه با آموزش تئوري انتخاب ، افراد را به مسئوليت پذيري دعوت نموده و به آن ها کمک کند تا با پذيرش واقعيت و انتخاب هاي اخلاقي و مسئولانه ، ارتباطات خود را بر اساس کنترل دروني کيفي ساخته و زندگي خود را به سوي شادکامي و سعادت هدايت نمايند.
واقعيت درماني امروزي سريعا روي 1 - Trindade, Ferreira & Pinto-Gouveia 2 - Hood, Wilson, Gorenz, Jedel 3 -Reality Therapy 4 -Cardos, David & David روابط ناخوشايند يا فقدان رابطه تمرکز مي کند که معمولا علت مشکلات درمان جويان است .
لذا پژوهش حاضر در صدد پاسخ به اين سوال است : آموزش واقعيت درماني بر راهبردهاي تنظيم هيجان و تاب آوري در دانش آموزان چه تاثير دارد؟ روش پژوهش روش مورد استفاده در اين پژوهش برحسب هدف کاربردي و از نظر گردآوري داده ها از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفي آزمودنيها بود.