چکیده:
زمینه وهدف : نیروی انتظامی طی سالهای اخیر، با رویکرد جدید جامعهمحوری، تلاش مضاعفی را با تکیه بر توانمندیهای بالقوه اجتماع برای کاهش جرائم و رفتارهای خشونتآمیز مدنظر قرار داده است. این پژوهش با توجه به موضوع فوقالذکر، تلاش کرده است؛ به بررسی راهکارهای پیشگیری انتظامی از بروز خشونتهای ورزشی از دیدگاه تماشاگران بپردازد.
روش شناسی: این تحقیق از نوع کاربردی است و برای انجام آن از توصیف پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر 86277 نفر از تماشاچیان مسابقه فوتبال بین دو باشگاه پرسپولیس و استقلال است. حجم نمونه بر اساس فرمول نمونهگیری کوکران 381 نفر تعیین شده و به منظور انتخاب نمونهها، از روش نمونهگیری طبقهای استفاده شده است. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته که اعتبار آن توسط خبرگان تأیید شده، استفاده شده و سنجش پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ (89/0a=) محاسبه شده است. بهمنظور آزمون فرضیههای تحقیق، ابتدا نرمال بودن دادههای پژوهش توسط آزمون شاپیرو-ویلک مورد بررسی قرار گرفته و از آزمون آماری T تک نمونهای و آزمون ناپارامتریک خی دو، جهت آزمون فرضیههای تحقیق، استفاده شده است.
یافتهها و نتایج: آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که از دیدگاه تماشاگران فوتبال، تأثیر عوامل پنجگانه شامل: تعامل پلیس با کانونهای فرهنگی؛ نظارت پلیس و بهرهگیری از تسهیلات؛ آموزش و کنترل لیدرها؛ برنامههای آموزشی پلیس در رسانهها؛ توانمندی نیروی انسانی و تجهیزات پلیس، بر کاهش پرخاشگری در فوتبال، در حد زیاد است که در این میان آموزش و کنترل لیدرها، بیشترین تأثیر و توانمندی نیروی انسانی و تجهیزات پلیس، کمترین تأثیر را بر کاهش پرخاشگری در ورزشگاهها داشته است.
Background and Aim: In recent years, the police force, with a new community-oriented approach, has considered redoubled efforts, relying on the community's potential capabilities to reduce crime and violent behavior. This study has attempted with regard to the above subject; Examine disciplinary measures to prevent sporting violence from a spectator perspective.
Methodology: This research is of applied type and survey description has been used to do it. The statistical population of the present study is 86277 spectators of the football match between Persepolis and Esteghlal. The sample size was determined based on Cochran's sampling formula of 381 people and in order to select the samples, stratified sampling method was used. To collect the data, a researcher-made questionnaire whose validity was verified by experts was used and the reliability of the questionnaire was calculated using Cronbach's alpha coefficient (a = 0.89). In order to test the research hypotheses, first the normality of the research data was examined by Shapiro-Wilk test and one-sample t-test and non-parametric chi-square test were used to test the research hypotheses.
Findings and Results: The test of research hypotheses showed that from the perspective of football spectators, the effect of five factors including: police interaction with cultural centers; Police surveillance and utilization of facilities; Training and control of leaders; Police training programs in the media; The capability of human resources and police equipment is very high on reducing aggression in football, among which the training and control of leaders has the greatest impact and the capability of human resources and police equipment has the least impact on reducing aggression in stadiums.
خلاصه ماشینی:
راهکارهاي پيشگيري انتظام ز روز رخاشگري در مجموعه هاي ورزشي (مورد مطالعه : استاديوم آزادي تهران ) تاريخ دريافت : ١٣٩٤/٢/٦ تاريخ پذيرش : ١٣٩٤/٧/١٧ 4 غلامرضا مرادي ١، احمد سوري ٢، روح الله سالار٣، اسفنديار نيازي از صفحة ١٣١ تا ١٥٤ چکيده زمينه وهدف : نيروي انتظامي طي سال هاي اخير، با رويکرد جديد جامعه محـوري ، تـلاش مضـاعفي را بـا تکيه بر توانمندي هاي بالقوه اجتماع براي کاهش جرائم و رفتارهاي خشونت آميز مدنظر قرار داده است .
يافته ها و نتايج : آزمون فرضيات تحقيق نشان داد که از ديدگاه تماشاگران فوتبال ، تـأثير عوامـل پـنج گانـه شامل : تعامل پليس با کانون هاي فرهنگي ؛ نظارت پليس و بهره گيري از تسهيلات ؛ آموزش و کنتـرل ليـدرها؛ برنامه هاي آموزشي پليس در رسانه ها؛ توانمندي نيروي انساني و تجهيزات پليس ، بر کـاهش پرخاشـگري در فوتبال ، در حد زياد است که در اين ميان آموزش و کنترل ليدرها، بيشترين تأثير و توانمندي نيروي انسـاني و تجهيزات پليس ، کمترين تأثير را بر کاهش پرخاشگري در ورزشگاه ها داشته است .
تنها در يکي دو دهه گذشته و به خصوص چنـد سال اخير با روزمرگي و همه گير شدن فوتبال در جامعه ، حوادثي از نوع خشونت در بين هواداران فوتبال رخ داده است که حاکي از وضعيت نگران کننده اين پديـده در جامعـه دارد (نيازي پور و سهرابي ،١٣٩٢: ٨٠) و بروز اين رفتارها، موجب افزايش فعاليت پلـيس به منظور پيشگيري از بروز چنين پديده هايي و همچنين برخورد بـا آن هـا شـده اسـت ؛ چراکه اين رفتارها مخل امنيت اجتماعي اسـت و بـه واسـطه تخريـب وسـايل و امـوال عمومي ، هزينه هاي سنگيني را به جامعه تحميل مـي کنـد.