فیلیپین فراز و نشیب ها مقاله

"فیلی‌پینیها به این نتیجه رسیده‌اند که اوضاعکشورشان به اقتصادهای آمریکای لاتین بیشترشباهت دارد تا به جنوب شرقی آسیا،آنها ازمقایسۀ کشورشان با همسایگان خود شرمندههستند،و درصددند تا از رشد چشمگیر اینمنطقه بهرۀ کافی ببرند. دراواسط سال 1993،روزانه تا 12 ساعت قطعبرق وجود داشت که اکنون این زمان تقریبابه صفر رسیده است. رونق بازار بورس نیز چشمگیربوده است:میزان رشد معاملات در بازاربورس مانیل در سال گذشته تا 159 درصدافزایش نشان می‌دهد که در نتیجه این کشور درمقام سوم دنیا قرار می‌گیرد. شیوۀ آرام و مبتنی بر توافق طرفین پرزیدنتفیدل راموس نشان داد که این کشور بی‌ثباتی سیاسی را که مدتهای دراز سرمایه‌گذاران را نگرانکرده بود،پشت سر گذاشته،چرا که تمایل بهسرمایه‌گذاریهای چشمگیر از طرف خارجیهااعلام شده است. لایحۀ آزادی رقابت خارجی در این موردبواسطۀ دخالت شرکتهای کشتیرانی داخلیبی‌نتیجه مانده است. آلن اورتیزمعاون اول بانک توسعۀ فیلی‌پین ضمن اشارهبه مشکل تشویق ثروتمندان برای پرداختمالیاتهایشان می‌گوید:"شمار اندکی از افراداین کشور به آسانی می‌توانند اقتصاد این مملکترا قربانی کنند"."