خلاصه ماشینی:
"کمیت محققین،نشریات و شرایط تولید مقالات در این حوزه و حتی فرصتهایی که ایرانیها برای مسافرتهای پژوهشی در خارج از کشور و دیدن آثار خارجی و برخورد با تفکر و اندیشه جهانی پیدا میکند چهقدر است؟ما چند صندلی برای مخاطب ایرانی در تئاتر در نظر گرفتهایم؟چه قدر مخاطب داریم؟به فرض در سینما میآیند و یک تعریفی میدهند،میگویند به ازای هر پانصد[یا]هزار نفر یک صندلی وجود دارد؛ما باید برای تئاتر هم این زمینه را روشن کنیم که سرانه تئاتر مشخص شود.
اگر به تئاتر جهان نیز نگاهی بیاندازیم به عناصری بر میخوریم که باعث حفظ جایگاه تئاتر شدهاند که میتوان از این میان به حضور و حیات سنت و جریان فکری و نظری تئاتر،آگاهی-یعنی مردم بدانند که تئاتر برایشان چه فوایدی دارد و جامعه نیز عناصر مفیدی که از تئاتر دریافت میکند درک کند که این امر جامعه را از منظر ذوق،فهم و تخیل تئاتری ارتقا میدهد-وجود آزادی بیان،دموکراسی و زمینه اندیشهورزی و نقد تئاتر که این به میزان انباشت فرهنگ تئاتری و یا وجود و میزان تحمل و حوصله شنیدن فکر و اندیشه در جامعه ربط پیدا میکند؛ارتباطات انسانی و فرهنگی،ارتباط تئاتر با هنرهای دیگر،عشق به تکامل فرهنگی از دیگر موارد در این زمینه است.
در آنجا هنرمند مورد تشویق دولت،اشراف و نهادها قرار میگیرد و در نهایت فرآیندهایی به جامعه برای پربارسازی خود و جامعه انتقال میدهند که این روند ادامه پیدا میکند تا قرن بیستم و قرن بیستم اوج خلاقیت است:در تمام زمینهها هر ده سال یک سبک،یک شیوه نه تنها در نمایشنامهنویسی بلکه در صحنه،نقد،پژوهش و حتی مخاطب اتفاق میافتد."