چکیده:
در مطالعه پیش رو، تاثیر هیجانات بر تصمیم گیری پرخطر و بازداری رفتاری مورد بررسی قرار گرفت. روش این مطالعه از نوع آزمایشی بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از دانشجویان مرد مقاطع مختلف تحصیلی دانشگاه تهران بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 20 نفر) جایگذاری شدند. به منظور سنجش وضعیت افراد از منظر تصمیم گیری پرخطر و بازداری رفتاری، از دو آزمون کامپیوتری خطرپذیری بادکنکی بارت و برو نرو استفاده شد. سپس با استفاده از پروتکل القای هیجانات، در دو گروه آزمایش، هیجانات مثبت و منفی القاء شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره MANOVA نشان می دهد که سطوح مختلف متغیر مستقل شامل القای هیجان مثبت، منفی و عدم القاء هیجان، هم در رابطه با تصمیم گیری پرخطر و هم در رابطه با بازداری رفتاری از نظر آماری تفاوت معنی دار داشتند (05/0 p<). به طورکلی، نتایج این مطالعه نشان داد که القای هیجانات مثبت در مقایسه با هیجانات منفی و گروه گواه، به طور معنیداری نرخ تصمیم گیری پرخطر را افزایش داده، و بازداری رفتاری را کاهش می دهد.
In the present study, the effect of emotions on risky decision making and behavioral inhibition was investigated. The method of study was experimental. The research sample consisted of 60 male students with different educational degrees in Tehran University who were randomly assigned into two experimental groups and one control group (20 students in each group). In order to assess the risky decision-making and behavioral inhibition, two computerized tests, Balloon Analogue Risk Task (BART) and Go/No-Go Task were used. Positive and negative emotions were induced via an emotion induction procedure into two experimental groups. The results of multivariate analysis of variance (MANOVA) showed that different levels of independent variable including positive, negative and lack of emotion induction had a significant difference in both risky decision making and behavioral inhibition (p
خلاصه ماشینی:
تاثير القاي هيجانات بر تصميم گيري پرخطر و بازداري رفتاري The Effect of Induction of Emotions on Risky Decisions and Behavioral Inhibition حسين زارع * Hossein Zare زهره عزيزي ** Zohre Azizi چکيده Abstract در مطالعه پيش رو، تاثير هيجانات بر تصميم گيري پرخطر و In the present study, the effect of emotions onبازداري رفتاري مورد بررسي قرار گرفت .
به طورکلي، نتايج اين مطالعه نشان داد که القاي هيجانات positive, negative and lack of emotionمثبت در مقايسه با هيجانات منفي و گروه گواه ، به طور induction had a significant difference in bothمعنيداري نرخ تصميم گيري پرخطر را افزايش داده ، و بازداري risky decision making and behavioralرفتاري را کاهش ميدهد.
Generally, the results of the study showed that induction of positive واژه هاي کليدي: the control group, significantly increases the تصميم گيري پرخطر، بازداري رفتاري ، emotions compared to negative emotions andالقاي هيجان risky decisions rate and reduces behavioral inhibition.
Keywords: risky decision making; behavioral inhibition; emotion induction ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * استاد گروه روان شناسي، دانشگاه پيام نور.
نتايج آزمون تحليل واريانس چند متغيره که در جدول ٥ آورده شده است ، نشان ميدهد که سطوح مختلف متغير مستقل شامل القاي هيجان مثبت ، القاي هيجان منفي و عدم القاي هيجان ، هم در رابطه با تصميم گيري پرخطر و هم در رابطه با بازداري رفتاري از نظر آماري تفاوت معنيدار داشتند.
نتايج مربوط به پيش آزمون تصميم گيري پرخطر و بازداري رفتاري اين سه گروه در جدول ٣ آمده است .
اين در حالي است که افراد با هيجان منفي القاء شده با همان درجه اي دست به تصميم گيري پرخطر و بازداري رفتاري زدند که اعضاي گروه گواه .