چکیده:
زمینه و هدف تعهدگریزی اخلاقی شامل سازوکارهایی شناختی است که هنگام انجام اعمال غیر اخلاقی و یا تصمیم به عدم انجام اعمال اخلاقی، در ذهن فرد شکل گرفته و در بروز رفتاهای غیر اخلاقی یا عدم انجام رفتارهای اخلاقی تاثیر دارد. پژوهش حاضر به مرور روایتی تحقیقاتی می‌پردازد که نقش این متغیر در موقعیت‌های پزشکی و پرستاری را بررسی کرده‌اند. روش از طریق پایگاه‌های داده Google Scholar، Pubmed و همچنین با مراجعه به قسمت جستجوی تارنمای مجلات مرتبط با اخلاق پزشکی و پرستاری، واژه کلیدی Moral Disengagement در کنار Medical Ethics و Nursing Ethics جستجو شد و مقالاتی که تا سال 2022 تعهدگریزی اخلاقی را در پزشکی و پرستاری بررسی کرده بودند، بازبینی شد. ملاحظات اخلاقی: نتایج پژوهش‌ها بدون سوگیری و با رعایت امانتداری در گزارش محتوای مقالات، ذکر شد. یافته‌ها: مرور مطالعات نشان داد تعهدگریزی اخلاقی در بین پزشکان و پرستاران رایج بود. تعهدگریزی اخلاقی با کاهش استدلال‌ها، رفتارها و صفات اخلاقی و افزایش رفتارهای غیر اخلاقی و غیر مولد پزشکان و پرستاران همراه بود، به علاوه این سازوکارها در محیط‌های درمانی با استرس و احساس بی‌عدالتی بیشتر و همچنین قدرت بالاتر افزایش یافته و در شرایط مدیریتی به شکل رهبری اخلاقی کاهش می‌یافت. این سازوکارها در پزشکان و پرستارانی با استرس، نااستواری خلق، عاطفه منفی و همچنین میل به قدرت، بیشتر بود. نتیجه‌گیری: با توجه به قابل اصلاح‌بودن تعهدگریزی اخلاقی از طریق برخی مداخلات آموزشی، لازم است با اضافه‌کردن برخی دروس یا دوره‌های آموزشی به آشناسازی و کاهش سازوکارهای تعهدگریزی اخلاقی در دوره‌های تحصیلی و ضمن خدمت پزشکان و پرستاران مبادرت ورزید، به علاوه با توجه به نقش متغیرهایی چون استرس کاری، بی‌عدالتی ادراک شده و داشتن قدرت بی‌‌حد و حصر، شاید بتوان با اعمال برخی اصلاحات مدیریتی چون اعمال رهبری اخلاقی، متغیرهای فوق و به تبع آن تعهدگریزی اخلاقی را کاهش داد.
Background and Aim: Moral disengagement includes the cognitive mechanisms which are formed in the
doer’s mind while performing unethical actions or deciding not to perform ethical actions, which influences the
occurrence of unethical actions or not performing ethical behaviors. The Present study aims to narratively
review the studies that have examined the role of this variable in medical and nursing settings.
Methods: Through Google scholar and PubMed databases, besides using the search section of the websites of
the journals related to medical and nursing ethics, the keywords moral disengagement, medical ethics and
nursing ethics were searched; the articles which had studied moral disengagement in medicine and nursing until
2022 were reviewed.
Ethical Considerations: The results of the studies have been mentioned without bias, while observing
trustworthiness in reporting the contents of the articles.
Results: Moral disengagement was found to be prevalent among the nurses and the physicians. Moral
disengagement was accompanied by decreasing moral reasoning, behaviors and traits, as well as increasing
unethical and unproductive behaviors among the physicians and the nurses. In addition, these mechanisms
increased in the medical environments with higher levels of stress, more perceived injustice and higher power.
On the other hand, they decreased in managerial conditions in the form of moral leadership. These mechanisms
were more prevalent among the physicians and the nurses who had stress, unstable moods, negative emotions,
as well as the desire for power.
Conclusion: Considering the modifiability of moral disengagement through certain educational interventions,
it is necessary to add some lessons or courses in order to introduce and reduce the mechanisms of moral
disengagement in academic programs and the in-service courses of doctors and nurses In addition, considering
the role of variables such as job stress, perceived injustice and having uncontrolled power, it can be possible to
reduce the aforementioned variables and consequently, moral disengagement through applying certain
management reforms such as applying ethical leadership.
(
, 
, 
)
