چکیده:
زمینه و هدف: قانون و قانونپذیری یکی از پایههای اصلی برقراری ثبات در جوامع انسانی است که با افزایش روند شهرنشینی هر روز بر اهمیت آن افزوده میشود. هماکنون نهادهای بسیاری وظیفه قانونپذیری افراد جامعه را بر عهده دارند که یکی از آنها نیروی انتظامی است. پلیس با اقدامات اجتماعی پیشبینانه، پیشگیرانه و مقابلهای سعی بر انجام این مهم دارد. هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان تاثیر عوامل مدیریتی پلیس بر تقویت قانونپذیری در بین جوانان شهر کرمانشاه است.روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش جوانان 15 تا 25 ساله کرمانشاهی در سال 97 به تعداد 179015 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 300 نفر حجم نمونه پژوهش را تشکیل دادند که از آن میان 115 پرسشنامه صحیح در تجزیه و تحلیل دادهها منظور شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته است. روایی ابزار از دیدگاه صاحبنظران تایید شد و پایایی ابزار با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 96/0 بهدست آمد. برای تجزیه و تحلیل و رتبهبندی دادهها، از آزمونهای رگرسیون و فریدمن استفاده شد. یافتهها: یافتههای بهدست آمده از آزمونهای استنباطی حاکی از آن است که عواملی مانند: انطباق، انسجام، عدالت و مشارکتپذیری در مدیریت پلیس بر تقویت قانونپذیری در بین جوانان شهر کرمانشاه تاثیر دارد. در این میان، مشارکتپذیری در رتبه اول و انطباق، انسجام و عدالت بهترتیب در رتبههای دوم تا چهارم هستند.نتایج: براساس رتبهبندی گویههای 25 گانه پرسشنامه، گویههای استفاده پلیس از ظرفیت رسانههای جمعی، روابط صمیمانه پلیس و مردم بر مبنای آموزههای دینی و مشارکت پلیس با سازمانهای مردم نهاد و دولتی، بیشترین تاثیر را بر قانونپذیری جوانان کرمانشاهی داشتند.
Background and Aim: Law and legality is one of the main foundations of stability in human societies, which increases in importance every day with the increase of urbanization. Many institutions now have the task of legislating individuals in the community, one of which is the police force. The police are trying to do this with precautionary, preventive and countermeasures. The main purpose of this study is to determine the impact of police management factors on strengthening the rule of law among the youth of Kermanshah. Method: This research is applied in terms of purpose and descriptive-survey in terms of method. The statistical population of the research was 151-25 years old in Kermanshah in 1997 with 179015 people who using Cochran's formula 300 people formed the research sample size, of which 115 correct questionnaires were included in the data analysis. The data collection tool is a researcher-made questionnaire. The validity of the instrument was confirmed by experts and the reliability of the instrument was calculated by calculating the Cronbach's alpha coefficient of 0.96. Regression and Friedman tests were used to analyze and rank the data. Results: Findings obtained from inferential tests indicate that factors such as: compliance, cohesion, justice and participation in police management have an effect on strengthening the rule of law among the youth of Kermanshah. Among these, participation is in the first place and adaptation, cohesion and justice are in the second to fourth places, respectively. Conclusion: Based on the ranking of 25 items of the questionnaire, the items of police use of mass media capacity, sincere relations between police and people based on religious teachings and police participation with non-governmental and governmental organizations had the greatest impact on the legitimacy of Kermanshah youth.
خلاصه ماشینی:
قانون پذيري و قانون گرايي در جامعه به معني گرايش آگاهانه ، داوطلبانه و ارادي اکثريت مردم از قوانين و مقررات نوشته و نانوشته و عمل به آنهاست (صداقت ، ١٣٨٤، ص ١٢)؛ به بيان ديگر، قانون گرايي را مي توان ميزان اهميتي دانست که شهروندان هر جامعه اي براي قانون قائل هستند که با شاخص هايي مانند کاهش ارتکاب جرايم و تخلفات سنجيده مي شود و افزايش مشارکت اجتماعي و انسجام و وحدت را به دنبال دارد.
بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين ميزان تاثير عوامل مديريتي پليس شامل انطباق ، انسجام ، مشارکت پذيري و عدالت بر تقويت قانون پذيري در بين جوانان کرمانشاهي ، در صدد پاسخگويي به اين پرسش اصلي است که عوامل مديريتي پليس بر تقويت قانون پذيري در بين جوانان شهر کرمانشاه به چه ميزان تاثير دارند؟ پيشينه : قرباني (١٣٩٧) در پژوهشي با عنوان «بررسي تاثير سبک زندگي و عوامل محيطي بر گرايش رانندگان تاکسي شهر کرمانشاه به قانون گريزي »، که جامعه آماري آن شامل ٥٥ نفر از خبرگان و کارشناسان راهنمايي و رانندگي بود، به اين نتيجه رسيد که الگوهاي رفتار فردي به ميزان ٩٠ درصد، رفتار اجتماعي به ميزان ٩٣ درصد، رفتار اقتصادي به ميزان ٨٢ درصد و رفتار ديني به ميزان ٩٨ درصد بر سبک زندگي مبتني بر قانون پذيري افراد تاثير مثبت دارند.
مدل مفهومي عوامل مديريتي پليس موثر بر تقويت فرهنگ قانون پذيري جوانان کرمانشاهي (برگرفته از نظريه کنش اجتماعي پارسونز به نقل از چلبي و مبارکي ، ١٣٨٤) روش اين پژوهش از نظر هدف ، کاربردي و از نظر روش ، توصيفي پيمايشي است .