چکیده:
رخداد تغییرپذیریهای اقلیم، از طریق ایجاد تغییر در عرضه و قیمت محصولهای کشاورزی، سودآوری تولید در این بخش را تحت الشعاع قرار میدهد. لذا جنبههای مختلف تنگدستی همگام با دسترسی فیزیکی و اقتصادی به مواد غذایی دستخوش نوسان خواهد شد. بر این مبنا به منظور سیاستگذاری موثر برای سازگاری با شرایط جدید اقلیمی، برآوردهای درستی از تغییرپذیریهای تنگدستی در جامعه که در نتیجهی تغییرپذیریهای اقلیم ایجاد خواهد شد، مورد نیاز است. با توجه به این رویکرد، در این مطالعه پیامدهای بالقوهی پیشبینیهای مختلف اقلیمی بر الگوی کشت دشت همدان- بهار، با در نظر گرفتن سال زراعی 1397-1396 به عنوان سال پایه، بررسی و میزان تاثیرپذیری منبعهای آبی، تولید، درآمد و در پی آن، تنگدستی جامعهی روستایی در بخش کشاورزی این دشت ارزیابی شد. نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن رویکردی میانه در پیشبینی تغییرپذیریهای اقلیم، همگام با افزایش سالانهی عمق پمپاژ آب زیرزمینی به میزان 86/ 0 متر در دورهی برنامهریزی 20 سالهی تحقیق، ارزش حال درآمد خالص تولیدکنندگان و در پی آن شاخصهای نسبت سرشمار تنگدستی، شکاف تنگدستی و شدت تنگدستی در بخش کشاورزی منطقه در مقایسه با شرایط کنونی به ترتیب به میزان 13 درصد کاهش، 15، 33 و 17 درصد افزایش خواهد یافت. با این حال، اتخاذ راهبردهای مدیریتی، بهبود شکلهای مختلف تنگدستی به ترتیب تا سطح 9، 20 و 10 درصد را در پی خواهد داشت.
The occurrence of climate change through changes in the supply and price of crops, overshadows the profitability of production in this sector. Therefore, different forms of poverty would fluctuate with physical and economic access to food. Accordingly, to make effective policies to adapt to new climatic conditions, accurate estimates of the poverty changes that will occur as a result of climatic events are needed. According to this approach, in the present study, the potential effects of different climatic scenarios on the cultivation pattern of the Hamadan-Bahar plain, considering 2018 as the base year, were investigated, and the impact of water resources, production, income and rural poverty in the agricultural sector of this plain was evaluated. The results showed that with the considering a middle approach in predicting climate changes, along with annual increase in water pumping depth of 0/86 meters during the 20-year planning period, the present value of net producer income and after that, the indicators of poverty headcount ratio, poverty gap and poverty severity in the agricultural sector of the region would decrease by 13%, increase by 15, 33 and 17% compared to the baseline conditions, respectively. However, the adoption of management strategies would result in the improvement of various forms of poverty up to the level of 9, 20 and 10 percent, respectively.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن رویکردی میانه در پیش بینی تغییرپذیریهای اقلیم ، همگام با افزایش سالانه ی عمق پمپاژ آب زیرزمینی به میزان ٠/٨٦ متر در دوره ی برنامه ریزی ٢٠ ساله ی تحقیق ، ارزش حال درآمد خالص تولیدکنندگان و در پی آن شاخص های نسبت سرشمار تنگدستی، شکاف تنگدستی و شدت تنگدستی در بخش کشاورزی منطقه در مقایسه با شرایط کنونی به ترتیب به میزان ١٣ درصد کاهش ، ١٥، ٣٣ و ١٧ درصد افزایش خواهد یافت .
/ عملکرد / محصول ها و بارش تبخیر و تعرق منبع های آب الگوهای رگرسیونی الگوهای رگرسیونی درآمد خانوار شاخص الگوی کشت کشاورز تنگدستی نمودار (١) مرحله های انجام تحقیق Figure (1) Research steps 1 Intergovernmental Panel on Climate Change در سناریوی SSP١ که نمایان گر سطح های پایین انتشار در مقایسه با دیگر سناریوها است ، چالش های کمتری برای سازگاری با تغییرپذیریهای آب و هوایی وجود دارد.
35 33 30 25 22 20 17 15 1314 15 11 10 10 8 77 6 5 شاخص تنگدستی 0 شدت فقر شکاف فقر نسبت سرشمار فقر حذف چاه های غیر مجاز تغییر شیوه ی آبیاری تغییر الگوی کشت عدم اعمال راهبرد مدیریتی نمودار (٣) نتایج اعمال راهبردهای مدیریتی بر شاخص تنگدستی منطقه در سناریوی SSP٢ Figure (3) The results of management strategies on the poverty index in the region in the SSP2 scenario بررسی نمودار بالا نشان میدهد که در شرایط رخداد سناریوی اقلیمی SSP٢، در صورت عدم استفاده از راهبردهای مدیریتی برای سازگاری با پیامدهای منفی تغییرپذیریهای اقلیم بر شاخص تنگدستی منطقه ، شاخص نسبت سرشمار تنگدستی در دوره ی ٢٠ ساله ی آتی، در مقایسه با سال پایه به میزان ١٥ درصد افزایش خواهد یافت .