چکیده:
روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب نوع دادهها آمیخته (کیفی- کمی) با رویکرد اکتشافی است؛ بدین ترتیب که با استفاده از روش فراترکیب تعداد54 مقاله در حوزه حکمرانی خوب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و شاخصهای پژوهش شناسایی شد. عوامل و مولفه های شناسایی شده با نظر خبرگان سنجیده و پس از اخذ نظرات اصلاحی ایشان بر اساس روش های آماری مربوطه تحلیل و در نهایت تناسب مدل، مولفه ها و ترکیب عوامل به اجماع آنان رسید. در ادامه در راستای اعتباریابی مدل پژوهش پرسشنامه پژوهش طراحی و در بین 216 نفر از اعضای نمونه شامل مدیران و کارشناسان استانداری، فرمانداری و اعضای هیات علمی دانشگاه در سطح استان سیستان و بلوچستان که به روش تصادفی طبقهای توزیع گردید. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار 2 Smart PLS استفاده شد. در نهایت یافته های پژوهش نشان داد شاخصهای اظهار نظر و پاسخگویی، کیفیت قوانین، کنترل فساد، حاکمیت قوانین، شفافیت، چشم انداز و برنامه ریزی، اثربخشی و کارایی، اخلاق محوری، مسئولیت پذیری، اعتماد محوری، عدالت، فقرزدایی، رشد اقتصادی، مشارکت، توسعه نهادی، شایسته سالاری، اعتماد محوری و ثبات سیاسی و خشم به ترتیب مهمترین مولفههای حکمرانی خوب با رویکرد توسعه پایدار می باشند.
the present study aims to identify and prioritize the factors affecting good governance with sustainable development approach. It was done in government organizations of Sistan and Baluchestan province. For this purpose, after defining the subject and conducting initial exploratory and library studies, the identified factors and components were weighed with the opinion of experts and after obtaining their corrective opinions based on the relevant statistical methods, analysis and finally the appropriateness of the model, components and factors. They reached a consensus. The statistical population in the qualitative part of the research includes 11 academics and professionals familiar with the subject who were selected in a non-probabilistic and judgmental manner and the required information was collected from them through a semi-structured interview method. In order to prioritize the research indicators, a researcher-made questionnaire was distributed among 400 managers and experts of the governorate, governorship and faculty members of the university in Sistan and Baluchestan province who were selected by stratified random sampling. Data analysis Obtained in this section was done using the Soara technique. Finally, the research findings showed the components of comment and accountability, quality of laws, corruption control, rule of law, transparency, vision and planning, effectiveness and efficiency, ethics, responsibility, trust, justice, poverty alleviation, economic growth Participation, institutional development, meritocracy, central trust and political stability, and anger, respectively, are important components of good governance with a sustainable development approach.
خلاصه ماشینی:
چکيده يکي از رويکردهاي نوين به توسعه ، الگوي حکمراني خوب است که نقش موثري در کنترل فساد، اثربخشي دولت ، ثبات سياسي، کيفيت قوانين و مقررات دارد؛ از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر حکمراني خوب با رويکرد توسعه پايدار در سازمان هاي دولتي استان سيستان و بلوچستان انجام شد.
(2020:1 از اين رو جوامع در حال توسعه از جمله جمهوري اسلامي ايران بايستي به مفهوم حکمراني خوب و عوامل موثر بر آن توجه ويژه اي شود تا فرايند توسعه پايدار تسهيل شود؛ بر اساس آخرين گزارش منتشر شده از سازمان شفافيت بين الملل ، ايران از لحاظ فساد مالي و گسترش آن در ميان ١٨٠ کشور جهان رتبه ١٤٦ را کسب نموده است و بر اساس وضعيت نهادهاي دموکراتيک و شاخص هاي فساد، نمره ايران در اين رده بندي ٢٦ ميباشد که نشان 1 .
جدول شماره ١: مقوله بندي يافته هاي پژوهش مفاهيم و کدهاي مقوله مأخذ شناسايي شده کلي داهايي (٢٠١٩)؛ فولي(٢٠١٨)؛ بيواس و همکاران (٢٠١٨)؛ بورزل و گريم (٢٠١٨)؛ ساجيد(٢٠١٦)؛ ديواني (٢٠١٦)؛ استوژانوويک و همکاران (٢٠١٦)؛ بيتير و نارا(٢٠١٦)؛ يوسف (٢٠١٦)؛ ظهور احمد و سليم (٢٠١٤)؛ ابراهيم (٢٠١٣)؛ کاردوس (٢٠١٢)؛ وينسنت اسين (٢٠١٢)؛ پرادهان و سانال (٢٠١١)؛ آنجلس (٢٠١٠)؛ جوني(٢٠٠٩)؛ رجبي و همکاران (٢٠١٩)؛ آهني و همکاران (٢٠١٩)؛ نجفي و همکاران (٢٠١٩)؛ مقدسي(٢٠١٩)؛ دولي و همکاران (٢٠١٩)؛ کندري و همکاران (٢٠١٩)؛ وافره (٢٠١٨)؛ ابطحي(٢٠١٨)؛ دادخواه و اظهار نظر و پاسخگويي همکاران (٢٠١٧)؛ صفاريان و همکاران (٢٠١٦)؛ عليزاده و بيات (٢٠١٦)؛ مرادي و همکاران (٢٠١٧)؛ صفريان و امام جمعه زاده (٢٠١٧)؛ محمدزاده و همکاران (٢٠١٧)؛ ذاکري(٢٠١٧)؛ محمودي و آرش پور(٢٠١٦)؛ عيوضي و همکاران (٢٠١٥)؛ يارمحمدي(٢٠١٥)؛ اسلامي (٢٠١٤)؛ نصيرخاني (٢٠١٤)؛ کارگر ساماني(٢٠١٣)؛ دقيقي اصل و همکاران (٢٠١٢)؛ بيگي نيا و همکاران (٢٠١٢)؛ شاهدآبادي و پورجوان (٢٠١٢)؛ دانايي فرد و همکاران (٢٠١١)؛ کبيري (٢٠١١)؛ ميرشجاع حسيني و رهبر(٢٠١٠)؛ ساعي و روشن (٢٠٠٩)؛ جاسبي و نفري(٢٠٠٩)؛ عليزاده و عرب (٢٠٠٩).