چکیده:
دولتها بخش عمده مخارج دانشگاهها را تأمین میکنند. از آنجا که دانشگاه به عنوان یک نهاد چند مأموریتی، درون خود دارای ناهمگنیهای زیادی است، دولت برای تخصیص منابع باید چند تکلیفه بودن و این ناهمگنیها را لحاظ نماید. هدف این مقاله نشان دادن این موضوع است که عملکرد پژوهشی بین دانشگاهها و گروههای علمی متفاوت است و در نتیجه منابع نیز باید به صورت متفاوت تخصیص داده شود. از طرفی دیگر در این مقاله، میزان ناکارایی تخصیص منابع، در سطح دانشگاه ها و همچنین درون گروهها بررسی می گردد. برای نیل به این اهداف، عملکرد پژوهشی نمونهای از دانشگاههای جامع دولتی و گروههای آنها را در نظر گرفته و با استفاده از روش چندمرحلهای تحلیل پوششی دادهها ارزیابی شده است. یافتههای این ارزیابی نشان داد که علاوهبر توجه به سازوکار تخصیص منابع بین دانشگاهها، دولتها باید به تفاوت گروههای علمی هم توجه نمایند. در این مقاله نشان داده شد که در نمونه مورد ارزیابی، به طور میانگین حدود 30 درصد از ناکارایی در استفاده از منابع مربوط به سطح دانشگاه و 70 درصد ناشی از ناکارایی درونگروهی است. بنابراین، سیاستگذار برای ارتقای عملکرد پژوهشی باید ناهمگنی دانشگاهها و گروهها را لحاظ نماید.
Governments are the main funder of universities. The university as a multi-mission institution has a lot of heterogeneity, nevertheless, the government should take into account the multi-tasking and these heterogeneities in resource allocation. This paper aims to indicate that the research performance is different between universities and their field of sciences, and thereby resources should be allocated differently. In this paper, the inefficiency of resource allocation evaluate at the level of the university and the field of science. To achieve these goals, the research performance of a sample of comprehensive public universities and their field of sciences is evaluated by utilizing a multi-step data envelopment analysis approach. The findings results show that the government not only should consider the mechanism of resource allocation between universities but also should pay attention to the differences between the field of sciences. Results indicate that in the sample, about 30% of the resource inefficiency is related to the university level and 70% is due to inefficiency within the field of sciences. Therefore, policymakers should take into account the heterogeneity of the universities and the field of sciences to improve research performance.
خلاصه ماشینی:
هدف این مقاله نشان دادن ایـن موضوع است که عملکرد پژوهشی ب ن ی دانشـگاه هـا و گـروه هـای علمـی متفـاوت اسـت و درنتیجه منابع ن زی باید به صورت متفاوت تخصیص داده شود.
برای ن ل ی به این اهداف ، عملکرد پژوهشی نمونه ای از دانشگاه هـای جـامع دولتی و گروه های آن ها را در نظر گرفته و با استفاده از روش چندمرحله ای تحلیل پوششـی داده ها ارزیابی شده است .
همان طور که در بخش ادبیـات موضوع خواهیم دید، اکثر تحقیقات هر دو مـورد را بـا هـم در نظـر گرفتـه انـد و تحقیقـات کم تری به کارایی تخصیص بودجه به پژوهش پرداختـه انـد و همچنـین ، تحقیقـات تنهـا بـر یک سطح از سطوح آموزش عالی مانند دانشگاه ، دانشکده و گروه پرداختـه انـد و سـهم ایـن سطوح از ناکارایی را مشخص نکرده اند.
Glass et al) (١٩٩٥)، جـونز (Johnes) (٢٠٠٦)، بوناکورسی و دارایـو (Bonaccorsi and Daraio) (٢٠٠٧)، ورسـینگتون و لـی ( Worthington and Lee) (٢٠٠٨)، کیمپکز و پـل (Kempkes and Pohl) (٢٠١٠)، کـواه و وانـگ ( Kuah and Wong) (٢٠١١)، نـازارکو و شاپاروسـکاس (Nazarko and Saparauskas) (٢٠١٤)، گوچـو و همکاران (.
همچنـین ، برخـی مطالعـات همچـون جـونز (Johnes)(١٩٨٨)، ابــوت و دوکولیــاگوس (Abbott and Doucouliagos) (٢٠٠٤) و ارکــوچ (Erkoc) (٢٠١٥: ٣٧١) وجود دارند کـه بـه تجزیـه و تحلیـل سـتانده پژوهشـی مؤسسـات آموزش عالی پرداخته اند ولی در آن ها موضوع ناهمگن بودن (Heterogeneity) در نظر گرفتـه نشده است .
(2008) ‘Efficiency analysis of university departments: an empirical study, Omega, Journal of the Education Economics and Development.