چکیده:
در یک نظام بانکی کارآمد، بانکها سپردههای پس انداز کوچک و کوتاه مدت کم ریسک را به وامهای بزرگ و بلند مدت پر ریسک برای شرکتهای بزرگ که میتوانند سهم مهمی در روند اقتصاد جامعه داشته باشند، تبدیل میکنند. البته نحوه مدیریت این وجوه و تخصیص آن به بخشهای مختلف نیز مهم خواهد بود. به نحوی که تمرکز در یک یا چند بخش خاص در مقابل متنوع سازی در شرایط متفاوت میتواند تاثیر قابل توجهی در این زمینه داشته باشد. لذا هریک از رویکردهای تنوع و تمرکز دارای مزایا و معایب خاص خود میباشند. در این مطالعه بر اساس رابطه غیرخطی U شکل وینتون به بررسی رابطه میان تمرکز و ریسک و بازدهی در بانکهای منتخب طی دوره 1385 تا 1392پرداخته می شود. رابطه غیرخطی وینتون بیانگر آن است که افزایش تمرکز همواره موجب بازدهی نخواهد بود و این افزایش بازدهی تا یک حد معین انجام شده و پس از آن رابطه برعکس میشود. در این خصوص نتایج و یافتههای تحقیق نشان میدهد که میان ریسک و بازدهی یک رابطه غیر خطی وجود داشته و همچنین افزایش تمرکز در بانکهای دولتی و افزایش تنوع در بانکهای خصوصی موجب افزایش بازدهی آنان میگردد. یافتهها همچنین وجود یک رابطه منفی معنیدار میان ریسک و تمرکز را تایید میکند.
In an efficient banking system, the banks change the small short term low-risk deposits into big long term high-risk loans for major companies that can play significant role in the economy. Of course the method of allocation of these resources, is important and the concentration or diversification can have significant effects so each of them, has own advantages and disadvantages. In this study, the connection between concentration with risk and return of a sample of (2006-2013) has been studied with non-linear U-shaped relation of Winton. non-linear relation of Winton say that increasing of concentration isn’t necessary led to increase return and above the certain level, the relation inverse. The result of this survey show there is a non-linear relation between risk and return and also the rise of concentration in public banks or rise of diversification in private banks led to more return. The results also confirm a negative significant relation between risk and concentration.
خلاصه ماشینی:
در این خصوص نتایج و یافته های تحقیق نشان میدهد که میان ریسک و بازدهی یک رابطه غیر خطی وجود داشته و همچنین افزایش تمرکز در بانک های دولتی و افزایش تنوع در بانک های خصوصی موجب افزایش بازدهی آنان میگردد.
٣-٣- مبانی نظری مدل های تحقیق در این مطالعه جهت مدلسازی تاثیر همزمان تنوع (تمرکز) بر میزان بازدهی(r) و ریسک اعتباری( NPL) بانک ها از سیستم معادلات همزمان تابلویی زیر استفاده میشود: Returnb,t=β0+β1CMb,t−1+γVb,t−1+εb,t (1) NPLb,t=ω0+ω1CMb,t−1+ω2NPLb,t−1+ξVb,t−1+ωb,t (2) در روابط فوق و ω نشان دهنده پسماندهای مدل و بردار t١,Vb برداری از متغیرهای توضیحی در یک دوره قبل برای هر بانک بوده که شامل اندازه بانک (لگاریتم داراییهای بانک )، نسبت حقوق صاحبان سهام و متغیرهای مجازی (صفر= دولتی و یک =خصوصی) 1 1.
Acharya ١٨ فصلنامه مهندسی تصمیم ، سال سوم ، شماره نهم ، پاییز ٩٨ استیرو و رامبل ١ (٢٠٠٦) در مطالعه ای بر روی بانک های آمریکا طی دوره ١٩٩٧ تا ٢٠٠٢ به این نتیجه رسیدند که تنوع اثر مثبت روی عملکرد بانک ها و تمرکز روی بخش های ریسکی، منافع را کاهش میدهد.
این نتایج نشان میدهد که نسبت حقوق صاحبان سهام و اندازه بانک دارای تاثیر مثبت و معنیدار بر بازدهی بوده و متغیر شاخص تمرکز فاصله ای مطلق نیز دارای تاثیر مثبت و معنیداری بر بازدهی بانک های تحت بررسی میباشد.