چکیده:
در قرآن مجید آیه‌های متعددی مبنی بر امامت امیرالمؤمنین علی (ع) و فضایل خاص ایشان وجود دارد. این آیات در منابع معتبر و متعدد روایی، تاریخی و ادبی شیعه و سنی ذکر شده است. نکته جالب اینجاست که افزون بر مورخین و مفسرین شیعه و اهل سنت، برخی از ادبا و شاعران مسیحی معاصر نیز در آثار و اشعار خود به این آیه‌ها اشاره کرده و آن را دلیلی بر حقانیت و برتری امام آورده‌اند. از این ادبا و شاعران مسیحی معاصر می‌توان به افرادی مثل عبدالمسیح انطاکی، پولس سلامه، جورج شکور و سعید عقل اشاره کرد. دراین مقاله سعی شده به روش توصیفی- تحلیلی تعدادی از آیات قرآن که بر امامت و افضلیت امام علی (ع) دلالت دارد در شعر شاعران مسیحی معاصر عرب مورد بررسی قرار گیرد. شیوه کار به این صورت است که ابتدا این آیات از دیوان‌ها و قصائد شاعران مسیحی استخراج شده و سپس به تبیین و توضیح آن‌ها پرداخته شده است. از مهم‌ترین این آیات می‌توان به «انذار»، «تبلیغ»، «اکمال» و «عذاب» اشاره کرد. بسامد این آیات در شعر شاعران متفاوت است. به لحاظ زبانی هم برخی شاعران تنها به بیان صرف آیات پرداخته‌اند و آمدن فنون بلاغی مثل تشبیه و استعاره بر جلوه و تاثیرگذاری برخی دیگر از اشعار افزوده است.
There are several verses in the Holy Quran on the Imamate of the Imam (AS) and their special virtues. These verses are mentioned in authentic and numerous authentic, historical and literary sources of Shiite and Sunni religions. The interesting thing is that In addition to Sunni historians and commentators, some contemporary Christian poets and poets have also referred to these verses in their works and poems. And they have given them a reason for the imam's rightness and superiority. Among these scholars and contemporary Christian poets, one can refer to people like Abdulmessi Antaki, Paul Salameh, George Shakur, Sa'id Aql. In this article, it has been tried to examine a number of Qur'anic verses referring to the imamate and imamate Imam Ali (AS) in the poetry of contemporary Arab poets. One of the most important of these verses is the "verse of anatrical", "verse of propaganda", "verse of perfection" and "verse of agony".
(
, 
, 
)
