چکیده:
هدف پژوهش حاضر پیشبینی اضطراب کرونا بر اساس سازگاری اجتماعی و سلامت روان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان مراکز توانبخشی شهر سقز در سال 1400-1399 بود که با استفاده از روش نمونهگیری تمام شماری 103 نفر بهعنوان نمونه مورد ارزیابی قرار گرفتند و به علت مخدوش بودن بعضی از پرسشنامه درنهایت 100 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت. برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از پرسشنامههای اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1962) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش با استفاده از روشهای همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گامبهگام و با نرمافزارSPSS نسخه 23 صورت گرفت و سطح معناداری آزمونها 0/05 در نظر گرفته شد. یافتهها نشان داد که 60 نفر (60 درصد) از کارکنان مرد و 40 نفر (40 درصد) از کارکنان زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن برای کارکنان مرد 3/14± 35/32 و میانگین و انحراف معیار سن برای کارکنان زن 2/50 ± 31/03بود. همبستگی مثبت معنیداری بین سازگاری اجتماعی و سلامت روان و همچنین همبستگی منفی معنیداری بین سازگاری اجتماعی و سلامت روان با اضطراب کرونا وجود داشت. 28/1 درصد از واریانس اضطراب کرونا توسط سازگاری اجتماعی و درمجموع 44/6 درصد از واریانس اضطراب کرونا توسط سازگاری اجتماعی و سلامت روان تبیین شد. با توجه به نتایج پژوهش میتوان اظهار کرد که جهت بالا بردن سازگاری و سلامت روان افراد تدابیری اتخاذ شود که اضطراب کاهشیافته و کارکنان با سازگاری و سلامت روان بیشتری فعالیت خود را انجام دهند.
The aim of this study was to predict coronary anxiety based on social adjustment and mental health. The research method was descriptive-correlational. The statistical population of the study included all employees of Saqez Rehabilitation Centers in 1399-1400, which were evaluated as a sample using the sampling method of 103 people, and due to the distortion of some questionnaires, 100 questionnaires were finally analyzed. . To measure the studied variables, Corona Alipour et al. (2015) Anxiety Questionnaire, Bell Social Adjustment Questionnaire (1962) and Goldberg General Health Questionnaire (GHQ) were used. Research data were analyzed using Pearson correlation methods and stepwise regression analysis with SPSS software version 23 and the significance level of the tests was considered 0.05. The results showed that 60 (60%) were male employees and 40 (40%) were female employees. The mean and standard deviation of age for male employees was 35.32 14 3.14 and the mean and standard deviation of age for female employees was 31.03 50 2.50. There was a significant positive correlation between social adjustment and mental health and also a significant negative correlation between social adjustment and mental health with coronary anxiety. 28.1% of the variance of coronary anxiety was explained by social adjustment and in total 44.6% of the variance of coronary anxiety was explained by social adjustment and mental health. According to the results of the research, it can be stated that in order to increase the adaptation and mental health of people, measures should be taken to reduce anxiety and make employees work with more adaptation and mental health.
خلاصه ماشینی:
(نویسنده مسئول) فصلنامه راهبردهای نو در روانشناسی و علوم تربیتی، دوره چهارم، شماره چهاردهم، تابستان 1401، صفحات 157-149 چکیده هدف پژوهش حاضر پیشبینی اضطراب کرونا بر اساس سازگاری اجتماعی و سلامت روان بود.
برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از پرسشنامههای اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (۱۹62) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) استفاده شد.
از متغیرهایی که میتواند تحت تأثیر این بیماری قرار بگیرد، سازگاری اجتماعی و سلامت روان > منظور از سازگاری رابطهای است که میان فرد و محیط او بهویژه محیط اجتماعی وجود دارد و به او امکان میدهد تا نیازها و انگیزههای خود را پاسخ دهد.
نجاری و همکاران (1400) در پژوهشی با عنوان اضطراب کرونا ویروس در معلمان: نقش پیشبین بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی به این نتیجه رسیدند که همبستگی معنیداری بین بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی وجود دارد.
تاکنون مطالعهای در داخل کشور به ارزیابی اضطراب کووید 19 در کارکنان مراکز توانبخشی شهر سقز: نقش پیشبین سازگاری اجتماعی و سلامت روان نپرداخته است.
درنهایت هدف از انجام پژوهش حاضر با توجه به مطالب ارائهشده در بالا ارزیابی اضطراب کووید- 19 در کارکنان مراکز توانبخشی شهر سقز بر اساس سازگاری اجتماعی و سلامت روان بود.
ضرایب همبستگی پیرسون مربوط به متغیرهای تحقیق {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتایج مندرج در جدول 2 نشان میدهد که همبستگی معنیداری بین سازگاری اجتماعی و سلامت روان کارکنان مراکز توانبخشی وجود دارد.
همچنین همبستگی منفی معنیداری بین سازگاری اجتماعی و سلامت روان با اضطراب کرونا وجود دارد.
یافتهها نشان داد که سازگاری اجتماعی و سلامت روان توان پیشبینی اضطراب کرونا رادارند.