چکیده:
هدف: کارآفرینی شهری میتواند چالشهای شهرنشینی را با استفاده از شناسایی، ارزیابی و بهرهبرداری از فرصتهای شهری حل نماید. هدف پژوهش حاضر، تبیین مدلی برای کارآفرینی شهری در ایران با شناخت عوامل اثرگذار، با لحاظ نمودن اثر زمینهای و اثر متغیرهای میانجی است.
طرح پژوهش/ روششناسی/ رویکرد: پژوهش از نظر ماهیت دادهها، آمیخته است. در بخش کیفی، جامعه آماری شامل 50 شهر کلان و بزرگ ایران با جمعیت بالای 200 هزار نفر است. دادهها از طریق بررسی مبانی نظری استخراج شده و با تشکیل گروه کانونی از خبرگان مصاحبه کیفی انجام گرفته است. در بخش کمّی، جامعه آماری شامل مدیران، معاونان، و کارکنان سازمانهای دولتی، خصوصی، و مردمنهاد است. رویکرد این پژوهش قیاسی است و افق زمانی گردآوری دادههای پژوهش تکمقطعی بین سالهای 1396 تا 1397 است. دادهها به وسیله پرسشنامه گردآوری شدند و به منظور طراحی مدل کمّی از سیستم استنتاج فازی بهره گرفته شد.
یافتهها: شهر خلاق، زیستبوم کارآفرینانه، و شرایط تولید/ خدمات کارآفرینانه بر کارآفرینی شهری اثرگذار هستند. همچنین، نقش تعدیلگری منفی متغیرهای تراکم شهری و مثبت پیچیدگی محیطی در رابطه بین متغیرهای مستقل و کارآفرینی شهری مشخص گردید. نیاز به اشاره است که متغیرهای رقابت شهری و واکنشگری شهری کارآفرینانه در شرایط محیطی کلان و بزرگ شهرهای ایران در نقش میانجی ظاهر نمیشوند.
Purpose: Urban entrepreneurship can deal with urbanization challenges by identifying, assessing and utilizing urban opportunities. This study aims to develop a model for urban entrepreneurship in Iran by identifying the effective factors, considering the contextual effects and role of the mediating variables.
Methodology: Regarding the nature of the data, it was a mixed research. In the qualitative section, the statistical population was comprised of 50 mega and big cities with a population of over 200,000 each. Data were collected through theoretical foundations and a focus group made up of experts with whom qualitative interviews were administered. In the quantitative section, the statistical population included managers, deputies, and employees of the selected government, private and non-governmental organizations. The approach of the research was deductive and the time span of data gathering was cross-sectional from 2017 to 2018. Data were collected through questionnaires and Fazzi conclusion system was employed to design the quantitative model.
Findings: Creative city, entrepreneurial eco-system and entrepreneurial production/services conditions affect urban entrepreneurship. Moreover, the negative moderating role of urban population density variable and that of the positive environmental complexity variable in the relation between independent variables and urban entrepreneurship is explained. It is worth mentioning that the variables of urban competition and urban entrepreneurial reactionism do not play any mediating role in the environmental conditions of the Iranian mega and big cities.
خلاصه ماشینی:
در واقع هدف این پژوهش یافتن بسترهایی است که مدیریت شهری بتواند با فراهم کردن دوره ۳۴ - تابستان ۱۴۰۰ - شماره ۲ - پیایی ۱۱۶ مقاله ۱- تبیین مدل کار آفرینی ५ شهرهای کلان و بزرگ ایران | مهدی ریزوندی و همکاران آنها سبب تشویق و ارتقای سطح کارآفرینی در سطح شهر گردد.
Qambar Ali et al این گروه از افراد با فهم استفاده از موقعیت های شهری با بهره گیری از مدیریت جامعه شهری و جغرافیای اقتصادی بستر نظریه پردازی شهری را در مورد فرایندهای کارآفرینی جلب مینمایند پیامدهای این سیاست از پرورش ایده تا رشد آن ها به منظور توسعه اقتصادی شهری از طریق فعالیتهای کارآفرینی حکمرانی خوب شهری را به عنوان فعالیت مشترک در شهرها تثبیت مینماید و به این که چگونه سرمایه گذاری و راهبردهای کارآفرینی شهری میتواند به کشف و بهره برداری از فرصتهای شهری منجر شوند، تاکید میکند (2015 ,Cohen & Muñoz) نتایج بابایی هره جان و همکاران (۲۰۱۸) نشان میدهد که عوامل اقتصادی موثر بر کارآفرینی شهری در قالب چهار تم اصلی ابزارها و سازوکارهای مالی، اقتصاد هوشمند شهری تجاری سازی ایده ها و بازارهای شهری شناسایی میشوند طبق یافته های ریزوندی و همکاران (۲۰۲۰) افزایش در تاسیس کسب و کارهای کوچک باعث افزایش نرخ اشتغال شده و 1.
1. Shapiro et al دوره ۳۴ - تابستان ۱۴۰۰ - شماره ۲ - پیایی ۱۱۶ عوامل تاثیر گذار بر کارآفرینی شهری کدام اند؟ با توجه به جدول (۵) نتیجه میشود که چون مقدار آماره آزمون محاسبه شده برابر با ۴٫۴۳ و بیشتر از ۱٫۹۶ است، تاثیر شهر خلاق بر کارآفرینی شهری با ضریب مسیر ۰٫۷۸ و با احتمال ۹۵ درصد معنادار است بنابراین با توجه به بررسیهای به عمل آمده میتوان اظهار نظر کرد که با توجه به داده های جمع آوری شده پرسش (2) تایید می شود.