چکیده:
بافتهای فرسوده قدیمی در شهرهای بزرگ مانعی برای توسعه شهری به شمار میروند. این بافتها علاوه بر داشتن مشکلات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، رو به افزایش هستند و نیازمند توجه شهروندان، برنامهریزان و مدیران شهری هستند. بر اساس آمار، بیش از 70 هزار هکتار بافت فرسوده در کشور وجود دارد که حدود 15 درصد جمعیت شهری در آنها زندگی میکنند. یکی از این بافتها محدوده بافت قدیم شهر خوی است که حدود 3 درصد از مساحت شهر را شامل میشود. این بافت در سالهای اخیر، موجب ایجاد مشکلات بهداشتی، زیست محیطی، ترافیکی و اجتماعی برای شهر شده و سرعت توسعه شهر را کاهش داده است. در این شرایط، مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی این بافتها میتواند نقش مهمی در تسریع توسعه شهری و کاهش بار دولت داشته باشد. این مقاله به بررسی میزان مشارکت مردمی در نوسازی بافتهای فرسوده شهری (نمونه موردی: بافت قدیم شهر خوی) میپردازد و سعی میکند به این سوالات پاسخ دهد: آیا نگرش ساکنین بافتهای فرسوده نسبت به نوسازی این بافتها تصادفی است یا رابطه معناداری با رویکرد مورد انتظار درباره مشارکت دارد؟ روششناسی این پژوهش کاربردی و توصیفی است و روش تحلیل دادهها آزمون خیدو است. در این پژوهش از یک متغیر (میزان مشارکت) که در سه سطح بالا، متوسط و پایین است، استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین فراوانیهای مشاهده شده و مورد انتظار میزان مشارکت مردم در نوسازی بافتهای فرسوده شهر خوی اختلاف معناداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
این مقاله به بررسی میزان مشارکت مردمی در نوسازی بافتهای فرسوده شهری (نمونه موردی: بافت قدیم شهر خوی) میپردازد و سعی میکند به این سوالات پاسخ دهد: آیا نگرش ساکنین بافتهای فرسوده نسبت به نوسازی این بافتها تصادفی است یا رابطه معناداری با رویکرد مورد انتظار درباره مشارکت دارد؟ روششناسی این پژوهش کاربردی و توصیفی است و روش تحلیل دادهها آزمون خیدو است.
نتایج پژوهش نشان میدهد که بین فراوانیهای مشاهده شده و مورد انتظار میزان مشارکت مردم در نوسازی بافتهای فرسوده شهر خوی اختلاف معناداری وجود دارد.
اهداف اساسی هدف از نوسازی و بهسازی این است که محیط زندگی انسان را در بافتهای قدیمی و فرسوده شهرها توسعه دهد.
بهسازی و نوسازی بافت مرکزی شهر نتیجه تهدیدات برآمده از فرسودگی کالبدی و ناهمگونی محتوای کارکردی فضا در این بخش از شهرها (اقتصادی، کاربرد فضا، موقعیت مکانی، شبکه ارتباطی) و توان محدود مدیریت شهری در برخورد با بحران (زلزله، آتشسوزی و سایر سوانح طبیعی و انسانی) است (توکلینیا، محمدی، 13894).
در این پژوهش از آزمون خی دو یک متغیری برای بررسی میزان مشارکت شهروندان در نوسازی محله استفاده شده است.
فرضهای این پژوهش به شرح زیر هستند: فرض صفر: تفاوت معنیداری بین فراوانی مشاهده شده در خصوص میزان مشارکت ساکنین در بازسازی و مقاومسازی بافتهای فرسوده با سطح مشارکت مورد انتظار آنها در خصوص مشارکت در بازسازی و مقاومسازی بافتهای فرسوده وجود ندارد.
Renewal strategies and neighborhood participation on urban blight, International Journal of Sustainable Built Environment (2017) 6 ,113-121 http: //dx.