چکیده:
محمدیه، یکی از محلههای شهر نایین، واقع در استان اصفهان، است که بیشتر با عنوان برزن محمدیه نامیده میشود. گونه زبانی محمدیه نایین، یکی از لهجهها یا گونههای زبانیِ گویش نایینی است که در گروه گویشهای مرکزی وشاخه گویشهای جنوب شرقی قرار میگیرد. یکی از پیشههای اصلی و مهم مردم محمدیه از گذشتههای بسیار دور، کشاورزی و به ویژه کاشت پنبه و گندم بوده است و هنوز برخی ابزارها و شیوههای سنتی و کهن کشاورزی با نامهای خاص، در این ناحیه مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله واژهها و اصطلاحات مربوط به زمین کشاورزی و تقسیمات آن، عنوانهای افرادی که بر روی زمین کشاورزی کار میکنند، ابزارهای کشاورزی، واژههای مربوط به فراوردههای کشاورزی و وسایل و واحدهای اندازهگیری آنها، گیاهان خودرو، آفتها، علفهای هرز و جانوران موذی و همچنین واژههای مربوط به آبیاری، گردآوری شدهاند. به دلیل قدمت و دیرینگی حرفه کشاورزی در این روستا و از سوی دیگر کمرنگ شدن شغل کشاورزی و استفاده از ابزارهای مدرن در این پیشه، گردآوری این واژهها اهمیتی مضاعف یافته است.
Mohammadieh, aka Barzan Mohammadieh, is a district in Naein, in Isfahan province. The Mohammadieh dialect is a branch of Naeini dialect. The latter family itself is categorized under the central dialects and belongs to the south-eastern family. Throughout its history, agriculture, particularly cultivating cotton and wheat, has been an important occupation in Naein. Still, some traditional skills and tools, as well as relevant words and expressions, are used in Mohammadieh.In this paper, the terms and expressions related to agriculture and irrigation, types and titles of farmers, agricultural implements, units of measurement, weeds and vermin are listed and the terminology used by the native people is analyzed. Due to the industrialization process, a serious threat to the traditional techniques of agriculture as well as to the dialect, collecting the words and grammatical features in order to preserve this unique dialect which is a part of the Iranian culture, should be the primary task of the scholar.
خلاصه ماشینی:
واژهها و اصطلاحات کشاورزي در گونه زباني محمديه نايين 1 اعظم السادات موسيکاظمي محمدي چکيده محمديه ، يکي از محله هاي شهر نايين ، واقع در استان اصفهان، است که بيشتر با عنوان برزن محمديه ناميده ميشود.
يکي از پيشه هاي اصلي و مهم مردم محمديه از گذشته هاي بسيار دور، کشاورزي و به ويژه کاشت پنبه و گندم بوده است و هنوز برخي ابزارها و شيوههاي سنتي و کهن کشاورزي با نامهاي خاص، در اين ناحيه مورد استفاده قرار ميگيرد.
اين آثار تاريخي عبارتند از قلعه محمديه (قلعه عاشورگاه) که بر بالاي کوهي در مرکز محمديه قرار دارد و گفته ميشود قرنها پيش از به وجود آمدن شهر نايين ساخته شده است .
(331 مسجد سرکوچه محمديه در نخستين سدههاي هجري ساخته شده و بيش از يک هزارسال قدمت دارد و از نظر شکل و پلان کاملا با مسجدهاي ديگر متفاوت است و اين يکي از ويژگيهاي مهم اين بنا محسوب ميشود.
قنات محمديه ، يکي ديگر از سازههاي کهن و ارزشمند است ، که از آب آن براي آبياري زمين هاي کشاورزي و باغها استفاده ميشود.
در اين منطقه به زمين هاي کشاورزي کشتخوان گفته ميشود و هر يک از روستاهاي اطراف نايين کشتخوانهاي متعلق به خود را دارند.
اين تکه زمين در قسمت پاياني کشتخوان قرار دارد و داراي جوي- هاي آب کوچک تر است .
مه درکيري /me:derkiri/: سوراخ کردن زمين براي کاشت دانه هاي پنه به کمک چوبهاي ويژهي اين کار که مکاره /rame:ka/ ناميده ميشود.