چکیده:
سازمان کنفرانس اسلامی تنها نهاد دولتی ـ مذهبی بینالمللی است. این سازمان که در سال 1969 در پی حریق عمدی مسجدالاقصی به وجود آمد، با وجود فراز و نشیبهای فراوان توانسته خود را به صورت یک نهاد بینالمللی معتبر تثبیت کند. سازمان کنفرانس اسلامی از طرف سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده و در حال حاظر اسناد هر یک از این دو سازمان جزو اسناد طرف مقابل به شمار میآید. به علاوه در جلسههای رسمی هر یک از این دو سازمان، رئیس یا نماینده سازمان دیگر به عنوان ناظر شرکت میکند. با وجود آن که سازمان کنفرانس اسلامی توانسته نفش مهمی در نزدیک کردن نظرات رهبران کشورهای اسلامی داشته است، اما نتوانسته نقش مهمی در حل اختلافات بین کشورهای عضو بازی کند.
خلاصه ماشینی:
"واژههای کلیدی: اسلام، سازمان کنفرانس اسلامی، روابط بینالملل، خاورمیانه، رادیکالیسم عربی _______________________________ * استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی مقدمه سازمان کنفرانس اسلامی تنها نهاد بینالمللی دولتی ـ مذهبی است که هدف آن همکاری گسترده بین دولتهای عضو در زمینههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است، علت تشکیل این سازمان را باید در ناکامی رادیکالیزم عربی برای آزادی فلسطین، جنگ فاجعهآمیز ژوئن 1967، آتش سوزی عمدی مسجدالاقصی و همچنین نیاز کشورهای اسلامی به یک تشکل منطقهای خودی، که بتوانند در آن به بررسی مسائل مبتلا به جوامعشان بپردازند دانست.
[12] آنچه باعث موفقیت کنفرانس رباط شد، نگرش کشورهای اسلامی برای تبدیل این کنفرانس به یک نهاد دائمی و تأکید کشورهای شرکت کننده بر همگرایی اسلامی، تحکیم همبستگی و تفاهم بین کشورهای عضو، اعلام وفاداری به منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر بود، به علاوه تشکیل سازمان کنفرانس اسلامی و نهادینه شدن آن بیانگر عقبنشینی رادیکالیزم عربی و تفوق نیروهای محافظهکار عرب و غیرعرب در جامعه اسلامی بود.
این مرکز جدید نهادهای گوناگونی را برای گسترش همکاری بین کشورهای عضو ایجاد کرده، این نهادها را میتوان به 4 دسته بزرگ به شرح زیر تقسیم کرد: الف ـ کمیتههای تخصصی این کمیتهها در چهارچوب اجلاس سران و یا وزرای امور خارجه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی ایجاد شدهاند و به پژوهشهای کارشناسی پیرامون مسائل اصلی مربوط به اهداف سازمان میپردازند و نتیجه کار خود را برای هماهنگی و اجرا در اختیار دبیرخانه میگذارند."