چکیده:
آنند رام (Anand Ram)، متخلص به «مخلص«، شاعر و نویسندة پارسیگوی هند در قرن دوازدهم هجری است. علاوه بر قریحة سرشار آنند رام در شاعری، ذوق نکتهیابی و نقادی وی نیز شایستة توجه است و سبک نگارش او در نثر هم به متانت و روانی مشهور بوده است، به گونهای که مخلص را یکی از بهترین نویسندگان آن روزگار خواندهاند. هنگامة عشق، داستان منثور عاشقانهای است که آنند رام مخلص در سال 1152هـ.ق از زبان هندی به فارسی برگردانده و با نثری زیبا و شاعرانه به رشتة تحریر درآورده است. داستان پدماوت (padmavat) یکی از افسانههای باستانی هند است که پس از حملة علاءالدین خلجی به قلعة چتّور (Chittor) زبانزد خاص و عام گردید. ملک محمد جائسی (906-999هـ.ق) نخستین سرایندة این داستان است که در زمان سلطنت شیرشاه سوری در سال 947 هجری آن را به زبان هندی به نظم درآورد. در برخی منابع، از هنگامة عشق به عنوان ترجمهای از داستان پدماوت اثر ملک محمد جائسی نام برده شده است. در این نوشتار با مقایسه بنمایههای داستانی و گزارش این دو داستان، به بررسی ارتباط میان این دو اثر پرداخته شده و دربارة ترجمه بودن یا نبودن هنگامة عشق از پدماوت بحث و بررسی صورت گرفته است.
Anand Ram vukhlis, Persian poets and author of the 12th century
ALD. His prose style has been known to sobriety and Simplicity, So that
He is considered as one of the best writers of the time. Hengameh-ye
eshgh i8 a romance story in prose in 1152 AD.
Padmavat story is one of the ancient Indian fiction that Known after
attack Ala'acldin Khalajı to Chittor castle.
Malek Mohammed Javesi (906-999) is as the first poet that compose
this story in Hindi in 947 AD during the reign of the Shir Shah. In some
sources, named Hengameh-ye eshgh story as translated of Padmavat.
This paper investi gates the relationship between these two works