چکیده:
در دوران تحصیل دانش آموز در مدرسه نیز به علت شناخت نداشتن برخی از معلمان، بیشتر اوقات این اختلالات به عنوان اختلالات خاص یادگیری تشخیص داده نمی شوند، بلکه با عقب ماندگی ذهنی اشتباه گرفته و زمینه فشار روانی بر کودک فراهم می شود. در این میان اختلاف دیدگاه میان اولیا و مربیان، رفع این اختلالات را به تاخیر می اندازد. در یک سوی این اختلاف معلمان و مسئولان آموزش و پرورش هستند که برای تشخیص و پیگیری این اختلالات نیاز به دانش افزایی بیشتری دارند و در سوی دیگر ناآگاهی و نپذیرفتن وجود اختلال در کودک از جانب برخی از اولیا است. تحلیل داده ها باز نشان دهنده آن است که نه تنها بیش فعالی و پرخاشگری دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری با توجه به فرم ارزشیابی راتر از دید معلمان در مقایسه با دانش آموزان عادی بالاتر است، بلکه از دید معلمان نیز دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری بیشتر از دانش آموزان عادی مشکل بی قراری دارند. بطوری که کوچکترین سر و صدای خارجی باعث بهم خوردن دقت و تمرکز و پرت شدن حواس دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری میشود. اختلال تحصیلی یکی از مشکلات جدی و شایع در میان دانش آموزان است. این اختلالات حتما باید توسط والدین و معلمان مورد توجه قرار بگیرد، اما تشخیص آنها کار راحتی نیست.