چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل رابطه تصور کودکان از والدین با تصور آنها از خداوند انجام گردید. روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع, مطالعه توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود جامعه آماری در این پژوهش شامل کودکان ۶ و ۷ ساله تهرانی است. نمونه ای متشکل از ۳۸۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این انتخاب با مراجعه به پایگاه های سنجش آموزش و پرورش در مدارس تهران» از میان دانش آموزان مراجعه کننده جهت سنجش ورود به پایه اول دبستان انجام پذیرفت. مقیاس افتراق معنایی پاتین و کاسترز برای سنجش چگونگی تصور کودکان از والدین و خداوند. توسط کودکان پاسخ داده شد. برای تحلیل دادههای بدست آمده از ابزار پژوهش» از روش های آمار توصیفی و تحلیل مسیرء استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای 5۳۹۹-26 و ۸/054 انجام شده است. پافته های پژوهش حاکی از آن است که مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و بین تصور کودکان از والدین با تصور آنها از خداوندء روابط معناداری وجود دارد.