چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استرس شغلی بر فرسودگی شغلی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در اپیدمی کووید 19 در میان پرستاران امام رضا زرندیه صورت گرفت. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی پرستاران بیمارستان امام رضا زرندیه بود. نمونه آماری، با استفاده از جدول مورگان و روش نمونهگیری تصادفی طبقهای تعداد 120 نفر انتخاب شد. روش جمعآوری دادهها بر اساس سه پرسشنامه استرس شغلی هریس و همکاران) 1999 (، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش) 1981 (و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران) 1988 (، انجام گرفت که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه، بالای 0. 7 به دست آمد. همینطور از روایی ظاهری و محتوایی به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد که بدین منظور پرسشنامهها مورد تایید متخصصین مربوطه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرم افزار PLS در دو بخش توصیفی و استنباطی آزمون معادلات ساختاری) انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که استرس شغلی بر فرسودگی شغلی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در اپیدمی کووید 19 در میان پرستاران امام رضا زرندیه تاثیر دارد.