چکیده:
کودکان در محیطهای اجتماعی مختلف و تعاملات و مناسباتی که با افراد دیگر دارند، تجربیاتی را از سر میگذرانند که از آنها با عنوان تجارب زیستی نام برده میشود. این تجارب که در شکلگیری شاکلهی ذهنی، قضاوتها و رفتار آنان تاثیرگذار است، باعث میشود هنگامی که درصدد نگارش نوشتههای خود برمیآیند، این تجارب را منعکس سازند. ازآنجاکه مجلهی عروسک سخنگو برای کودکان فرصتی را فراهم آورده است تا در مقام نویسنده به تولید ادبیات برای خود بپردازند، در این پژوهش ارتباط محتوایی میان آنچه که کودکان کار در این مجله نگاشتهاند با تجربیات زیستی آنها موضوع تحلیل قرار گرفته است. برای این منظور، در پژوهش حاضر با یاریگرفتن از نظریهی جان دیویی دربارهی رابطهی تجارب زیستی افراد با آثاری که میآفرینند؛ سه اثر خودنوشت کودکان کار که در این نشریه منتشر شده، تحلیل شده است. سپس برای اینکه مشخص شود این نوشتهها تجارب زیستی کودکان کار را منعکس میسازند یا خیر، برای هرکدام از آنها پرسشهای متفاوتی در قالب مصاحبههای کتبی تنظیم شده و در اختیار نویسندگان قرار گرفته است. علیرغم اینکه برخی از کودکان در پاسخدهی به پرسشها از افشای واقعیت طفره رفتند یا آن را انکار کردند، یافتههای پژوهش بیانگر آن است که محتوای این دسته از آثار خودنوشت به تبع شرایط مختلف کودکان کار در جامعه و محیط خانواده بهگونهای آشکارا و یا پنهان، منعکسکننده و برآمده از تجارب زیستی و در مواردی نیز عقدههای فروخوردهی آنهاست.
Children in various social settings and through their interactions and relationships with others, undergo a series of experiences known as lived experiences. These experiences, which contribute to the development of children's mindsets, judgment, and behavior, cause to reflect in children's writings when they want to write their own writings. As Aroosak-e-Sokhangoo magazine allows children to create literary works as writers for themselves, this study analyzes the content relationship between what child laborers wrote there and their lived experiences. To this end, the present study examines three autobiographical works of child laborers in this magazine based on John Dewey's theory on the relationship between people's lived experiences and the works they create. The child laborers as writers were then provided with different questionnaires in the form of written interviews to determine whether these writings reflected their lived experiences or not. Even though some children avoided revealing or denied the truth while answering the questions, the research findings suggest that the content of this category of autobiographical works, depending on child laborers' conditions in society and family settings, openly or covertly reflects and emerges from their lived experiences and sometimes they are from their hidden traumas and complexes.
خلاصه ماشینی:
عليرغم اينکه برخي از کودکان در پاسخ دهي به پرسش ها از افشاي واقعيت طفره رفتند يا آن را انکار کردند، يافته هاي پژوهش بيانگر آن است که محتواي اين دسته از آثار خودنوشت به تبع شرايط مختلف کودکان کار در جامعه و محيط خانواده به گونه اي آشکارا و يا پنهان ، منعکس کننده و برآمده از تجارب زيستي و در مواردي نيز عقده هاي فروخورده ي آن هاست .
٢. پيشينه ي پژوهش طبق جستجوهاي انجام گرفته در حيطه ي موضوع اين پژوهش يا حتي عنوان جزئيتر آن يعني بررسي محتوايي دست نوشته هاي کودکان کار در ايران پژوهشي انجام نگرفته است ، اما براي کمک به خوانندگان اين نوشتار، شايد بتوان پژوهش هايي را که به بررسي دست نوشته هاي کودکان پرداخته اند، جزو پيشينه ي پژوهش حاضر درنظر گرفت : مؤذن (١٣٩٥) در پايان نامه ي خود با عنوان سبک شناسي لايه اي داستان هاي کودکنگاشت ؛ بررسي موردي مجموعه ي کتاب هاي آفتاب و مهتاب ، داستان هاي کودکنگاشت مجموعه ي آفتاب و مهتاب را براساس روش سبک شناسي لايه اي در سه لايه ي واژگاني، نحوي و بلاغي و از منظر ادبيات داستاني بررسي کرده است و به منظور دستيابي به ايده ها و مفاهيم ذهني آن ها، باتوجه به بازتاب ديدگاه هاي کودکان در داستان هايشان به بررسي موضوع و درون مايه هاي داستاني آن ها پرداخته است .