چکیده:
معاهده اخیر تسلیحاتی 63 میلیارد دلاری دولت بوش و دولتهای منطقه خاورمیانه، که در
سایه گسترش گفتمان امنیتی انجام گردید، باعث اعتراضات بینالمللی و داخلی متعددی
شده است. در حالی که عدهای از کارشناسان، این معاهده را اقدامی در برابر ایران
هستهای میدانند، اما این اقدام میتواند به شکست مذاکرات ایران و غرب و گسترش
زرادخانههای این کشور نیز بیانجامد. نویسنده این مقاله با نگاهی به عملکرد سه دولت
عربستان سعودی، مصر و اسراییل در بخشهای آزادی بیان، حقوق بشر، سرکوب و شکنجه
مخالفان و تعدی به کشورهای همسایه، این کشورها را نیازمند اصلاحاتی گسترده در
حوزههای دموکراسی و حقوق بشر و استراتژیهای سیاسیشان میداند. هرچند منافع چند
میلیارد دلاری این معاهدات، در نهایت نصیب مدیران عامل شرکتهای نظامی و صنعتی
تولیدکننده این تجهیزات مدرن خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"چکیده: معاهده اخیر تسلیحاتی 63 میلیارد دلاری دولت بوش و دولتهای منطقه خاورمیانه، که در سایه گسترش گفتمان امنیتی انجام گردید، باعث اعتراضات بینالمللی و داخلی متعددی شده است.
اما تهدید ایران به انجام حمله نظامی و فروش سلاح به دشمنان بالقوه این کشور، میتواند باعث رویکرد دولت ایران به تقویت و گسترش زرادخانه تسلیحاتیاش و در عین حال، اتخاذ مواضعی سرسختانهتر بر سر مذاکرات هستهای تهران با طرفهای غربی گردد.
وزیرخارجه ایالات متحده کاندولیزا رایس و وزیردفاع رابرت گیتس، در جهت توجیه این توافقات نظامی اعلام نمودهاند که این کار باعث گسترش ثبات در منطقه، از طریق تجهیز دولتهای مدرن به آخرین تسلیحات پیشرفته نظامی خواهد گردید.
اما این موضعی عجیب و ناکارا به ویژه در مورد دولت عربستان سعودی خواهد بود؛ چرا که منابع مالی این کشور نه تنها در جهت کمک به شورشیان عراقی هزینه میگردد، بلکه آنان به حمایت همهجانبهای از افراطیون مسلمان در سراسر کره خاک میپردازند."