خلاصه ماشینی:
"از اوایل 7391 که دولت انگلیس،برمه را از هند جدا کرد تا چهارم ژانویه 8491 که این کشور به استقلال کامل دست یافت، هفده حرکت نظامی کامل با صدها شورش همگانی علیه روهینگیاها،در تلاشی هولناک برای نابودیشان رخ داده است.
در خلال پنجاه سال اخیر،روشهای متعدد نظامی برای مهاجرت اجباری مسلمانان آراکانی به کشورهای دیگر به کار گرفته شده،بویژه در اواسط سال 8791 بیش از سیصد هزار پناهنده،با حمایت سازمان کمکرسانی بین المللی در بنگلادش مستقر شدهاند.
بازگشت از اردوگاههای آوارگان بنگلادش به آراکان،راه حل مشکل روهینگیاها نیست،چون اساس این طرح،سرپوش گذاشتن بر خط مشی همهجانبه و بیرحمانهء رژیم برمه برای سرکوب سیاسی،و اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی،و شکنجه مذهبیون است.
به صلاح آوارگان نیست به جهنمی بروند که این شورا با خفه کردن مطلق صدای مردم و سرکوب مخالفتها،و کشتار آزادیخواهان ایجاد کرده است نپذیرفتن بدون قید و شرط تمامی پناهندگان از طرف شورا،نظارت نکردن سازمان ملل بر روند بازگشت،و همچنین متعهد نبودن شورا به تهیه مقدمات تهیه سرپناه برای آوارگان بر یأس آنان دامن میزند."