چکیده:
این نوشتار برمبنای پژوهشی با هدف شناسایی رضایت از زندگی و مؤلفههای آن و دینداری و وجوه آن و رابطه بین این دو متغیر در بین دانشآموزان نمونه تحقیق(200 نفر از دانشآموزان دوره متوسطه شهرهای فردوس و درگز و سه ناحیه آموزشی 4،5،7 مشهد)تنظیم شده است.طرح نمونهگیری،خوشهای چند مرحلهای و ابزار سنجش،پرسشنامه میباشد.یافتهها نشان داد کمتر از نیمی از دانشآموزان نمونه تحقیق(42/5 درصد)از زندگی رضایت زیاد دارند و بیش از نیمی از آنان در حد متوسط از زندگی راضی هستند.بیشترین نسبت نارضایتی دانشآموزان از محیط زندگی است. رضایت از شبکه دوستی و مدرسه در مجموع به یکدیگر نزدیک است و در حد وسط رضایت از محیط زندگی و خانواده قرار دارد.وضعیت دینداری دانشآموزان نمونه حاضر نیز براساس مقیاس تحقیق در ابعاد اعتقادی و تجربی بسیار بالاست و همچنین در بعد مناسکی و پیامدی دینداری نیز هرچند نسبت به دو بعد دیگر،میانگین امتیازات دینداری کمتر است،اما بالاتر از میانگین نظری است. بررسی توزیع توأم دو متغیر دینداری و رضایت از زندگی نشان داد،هم تغییری مثبت بین این دو متغیر به وضوح قابل مشاهده است و دینداران از زندگی رضایت بیشتری دارند.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش حاضر در مقام پاسخگویی به این سؤال است که میزان و جهت ارتباط بین دینداری با رضایت از زندگی در بین دانشآموزان دوره متوسطه چگونه است؟ تجربه شادمانی و خرسندی در زندگی به عنوان هدف اعلای وجود انسانی تلقی شده است( Annas ، 3991؛ Kamman ،9891-به نقل از Laughlin ،1002)و بالعکس احساس غم و ناخرسندی اغلب به عنوان مانعی در راه انجام وظایف فرد که به ناتوانی وی در ایفای وظایف منجر میشود تلقی میگردد.
جدول 2-مقایسته نسبت نارضایتی و رضایت از زندگی در پژوهش حاضر با نتایج پیمایش ملی ارزشها و نگرشها (به تصویر صفحه مراجعه شود) وجود تشابه و تمایز رضایت از زندگی در بین دانشآموزان برحسب متغیرهای زمینهای آزمونهای آماری(جهت مقایسه رضایتمندی و مقیاسهای چندگانه آن با توجه به نرمال نبودن توزیع متغیر وابسته در بین گروههای دوگانه از آزمون یومان ویتنی و در گروههای چند گانه از آزمون کراسکال والیس استفاده شده است که در متن از ذکر آمارهای آزمون صرفنظر شده و فقط به تفاوتهای آماری تأیید شده اشاره شده است)مؤید آن است که رضایت از محیط زندگی در بین پسران بیش از دختران و رضایتمندی از مدرسه در بین دختران بیش از پسران است و سایر مقیاسهای رضایت برحسب جنس،توزیع متفاوتی ندارد.
یافتهها نشان داد کمتر از نیمی از دانشآموزان نمونه تحقیق (24/5 درصد)از زندگی رضایت زیاد دارند و بیش از نیمی از آنان در حد متوسط از زندگی راضی هستند مقایسه ابعاد رضایتمندی از زندگی در بین دانشآموزان براساس مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی(دوستان، مدرسه،خود،خانواده و محیط زندگی)حاکی از آن است که بیشترین نسبت نارضایتی دانشآموزان از محیط زندگی است(میانگین مشاهده شده 11/1،میانگین نظری 01)."