چکیده:
نویسنده در این مقاله، سینکته بلاغی از جمله تلمیحات قـرآنی و حدیثـی در دعای دوم صحیفـه سجادیـه
را ـ که در شأن و مقام رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم است ـ بررسی و معرفی کرده است.
خلاصه ماشینی:
"این مقاله ـ که شامل هشت فراز از نیایش و دعا و وصف نبی اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم است ـ اندکی به تعابیر دعای دوم صحیفه حضرت سجاد علیهالسلام از دیدگاه تلمیحات قرآنی و احیانا اشارات ادبی و بلاغی آن پرداخته میشود: فراز اول الحمدلله الذی من علینا بمحمد نبیه صلیاللهعلیهوآلهوسلم دون الامم الماضیة و القرون السالفة بقدرته التی لا تعجز عن شیء و إن عظم ولا یفوتها شیء و إن لطف.
در عبارت «امام الرحمة» تلمیحی است به آیه «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین» (3) در این فراز، پیامبر و همه اوصاف آن بزرگوار یکایک معمول «فصل» میباشد که از تکرار این فعل دعایی با واو عطف پرهیز شده و این کلمه به قرینه لفظی حذف گردیده و امکانی برای تجهیز ایجاز، صورت گرفته است.
عبارت «اذ أقصی الأدنین علی جحودهم و قرب الأقصین» ناظر است به آیه کریمه «إذا أنتم بالعدوة الدنیا و هم بالعدوة القصوی و الرکب اسفل منکم و لو تواعدتم لاختلفتم فی المیعاد ولکن لیقضی الله أمرا کان مفعولا لیهلک من هلک عن هلک عن بینة و یحیی من حی عن بینة» (1) فراز پنجم و والی فیک الأبعدین و عادی فیک الأقربین، و أدأب نفسه فی تبلیغ رسالتک، و اتعبها بالدعاء الی ملتک، و شغلها بالنصح لأهل دعوتک، و هاجر إلی بلاد الغربة و محل النأی عن موطن رحله و موضع رجله و مسقط رأسه و مأنس نفسه، ارادة منه لإعزاز دینک و استنصارا علی اهل الکفر بک.
3. بقره / 105؛ آل عمران/ 74؛ انفال/ 29؛ حدید/ 21 و 29؛ جمعه/ 4."