چکیده:
این تحقیق با هدف بررسی نقش آموزش فراگیر در دستیابی به توسعه پایدار انجام شد. پیش فرض محقق این بود که توسعه بدون انجام آموزش فراگیر ممکن نیست هر چند جدایی این دو مفهوم نیز از یکدیگر بدون معناست. از آنجایی که آموزشی مناسب است که برای همه افراد، در همه مکانها و در همه سنین بطور مطلوب در دسترس باشد؛ لزوم آموزش فراگیر مطرح شده است. این پژوهش شامل تعریفی مختصر از توسعه پایدار، ریشه تاریخی آن و آموزش فراگیر بعنوان حلقه مفقود شده توسعه پایدار است. ادبیات مربوط به این حوزه بطور مختصر مرور شده و مدلهای آموزشی و نیز لزوم تغییر در مدلها بررسی می گردد. بر مبنای بحثهای ارائه شده، چند رهنمود عملی نیز ارائه گردیده است. محور اساسی پژوهش، این اشعار مهم بود که: «کودکانی که با همدیگر یاد می گیرند، زندگی کردن با یکدیگر را خواهند آموخت».
خلاصه ماشینی:
"بررسی اسناد و مدارک در این دهه که اولین بار در عهدنامه حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال 1989 متبلور شد تاکید دارد کودکان ناتوان حق دارند در جامعه مشارکت فعال داشته باشند و آموزش پرورش آنها باید به بیشترین یکپارچگی اجتماعی و رشد فردی منجر شود ( ماده 23) .
آماده سازی برای تحقق آموزش فراگیر آموزش و پرورش در شکل فعلی خود دارای اشکالات جدی است که نه تنها موجب انزوای معلولین از همان اوان زندگی شده است بلکه شرایط درگیری فعال - Burgwin دانش آموزان عادی خود را نیز با فعالیتهایی که عملا منجر به بهبود کیفی زندگی آنان می گردد فراهم می سازد.
در نگرش جدید به یادگیری، همه کودکان استثنائی و منحصر به فرد تلقی می شوند و مدارس برای دسترسی به برنامه های آموزشی مناسب برای تمام دانش آموزان خود نیاز به تغییراتی اساسی دارند.
عدم آمادگی و فقدان شناخت از زمینه های اجتماعی و فرهنگی، تغییرات اجتماعی و آموزشی را متوقف نمی کند اما می تواند موجب گردد که بدون پشتوانه علمی و عملی مناسب درباره آموزش فراگیر و صرفا با تقلید و الگو برداری از کشورهای دیگر در شرایطی قرار گیریم که خسارتهای جبران ناپذیری ایجاد نماید.
رهنمودهای عملی (غنی سازی آموزش پیش و ضمن خدمت معلمان که شامل واحدهای درسی در ارتباط با رابطه بین فراگیرسازی و نگرش نسبت به نوع بشر، تاثیر آموزش پایه مناسب و مطلوب در بهبود کیفیت زندگی، لزوم توجه به تفاوتهای Wood فردی در فرایند یادگیری – یاددهی، توانبخشی مبتنی بر جامعه، روشهای آموزشی کودک محور، درک ویژگی های دیرآموزان، آشنایی با طرح های موازی."