چکیده:
پدیده توریسم به لحاظ رشد سریعی که در دهههای پایانی قرن بیستم پیدا کرده و سهمی که در اقتصاد جهانی به خود اختصاص داده است،توجه بسیاری از دانشمندان علوم مختلف را به خود جلب نموده و از ابعاد اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است،لیکن بعد شهرسازی آن نیازمند مطالعه و تحقیقات بیشتری است.
با توجه به روند رشد این پدیده در سطح جهانی و تأثیرات شگرف آن در ابعاد مختلف حیات بشری،این مقاله چگونگی تأثیرگذاری توریسم بر فضاهای شهری را مورد بررسی قرار داده و با استفاده از تجارب و یافتههای جهانی،عوامل ارتقای کیفیت فضاهای شهری برای گسترش توریسم را تحلیل میکند.برمبنای یافتههای نوشتار حاضر،توریسم فعالیتی چندبعدی است که نیازمند بررسی همهجانبه میباشد،لیکن توجه به بعد شهرسازی آن میتواند در توسعه بسترهای فضایی این فعالیت مؤثر واقع شود و در کنار آموزشها و اطلاعرسانی مطلوب،به ایجاد فضاهای توریستی رهنمون گردد.
خلاصه ماشینی:
"توریسم و پویایی فضای شهری رسول قربانی*چکیده پدیده توریسم به لحاظ رشد سریعی که در دهههای پایانی قرن بیستم پیدا کرده و سهمی که در اقتصاد جهانی به خود اختصاص داده است،توجه بسیاری از دانشمندان علوم مختلف را به خود جلب نموده و از ابعاد اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است،لیکن بعد شهرسازی آن نیازمند مطالعه و تحقیقات بیشتری است.
گسترش روز افزون جابهجاییهای توریستی در مقیاسهای مختلف،همواره اهداف و مقاصد متعددی را دنبال کرده است:گاه به منظور فرار از تمدن شهری-صنعتی دیدار فضاهای طبیعی و بکر را هدف قرار داده،زمانی دیدن آثار تاریخی-فرهنگی و نمودهای شگفتانگیز و نوآورانه تمدن سرلوحه این فعالیت بشری بوده و زمانی دیگر تلفیقی از آنها،لیکن آنچه مهم است بهرهبرداری علمی و آگاهانه از این پدیده رو به رشد است.
تأثیرات اقتصادی-اجتماعی توریسم در صورتی که برنامهریزی و مدیریت فعالیتهای توریستی با احساس مسئولیت و با تأکید بر توانمندیهای ملی،منطقهای و محلی انجام شود،میتواند آثار اقتصادی-اجتماعی مثبتی برای جامعه میزبان به ارمغان آورد که ذیلا به برخی از آنها اشاره میشود: الف-افزایش درآمدهای ملی به لحاظ ارز آوردن فعالیتهای توریستی،به ویژه در مواقعی که تراز مثبت بین توریسم داخلی و خارجی وجود داشته باشد.
در نتیجه،در عصر شکوفایی تمدن صنعتی،به لحاظ گسترش دامنه این فعالیت و سرعت یافتن روند توسعهای آن،نظاممند ساختن چنین فعالیتی امری الزامی میباشد به این دلیل،بهبود روابط توریست و جامعه میزبان در ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان جهانی توریسم در سال 1985 مورد بررسی قرار گرفت و اعلامیهای با عنوان<<حقوق و گردشگری و تکالیف گردشگر>>انتشار یافت که در آن به ارائه چهارچوبی برای وظایف متقابل گردشگر و جامعه میزبان پرداخته شده است."