چکیده:
جهانی شدن،اصطلاحی است که از اواسط دهه 1980 متداول شده است و امروزه اغلب به جای بین المللی شدن و فراملیتی شدن به کار میرود.این اصطلاح به گستره وسیعی از تغییرات اجتماعی،اقتصادی و سیاسی دلالت میکند و بنابراین تفسیرها و تعبیرهای گوناگونی از آن شده است.بینالمللی شدن را میتوان فرآیند درهم تنیدگی اقتصادهای ملی از راه تجارت بینالمللی دانست.از سوی دیگر فراملیتی شدن به مفهوم شکلگیری موسسات تولیدی بر پایه عملیات برون مرزی،از راه سازمانها و موسسات چندملیتی است.همزمان با گسترش موسسات فراملیتی،پیشرفت تکنولوژی مخابراتی و کاهش مقررات و آزادسازی بازارها،زمینهای برای جهانی شدن بازارهای مالی فراهم آمده است.در این میان،کشورهای توسعه یافته نیز با گستردهتر شدن بازارهای رقابتی و پیوستن تعداد قابل توجهی از آنان به گات،به ضرورت خصوصی سازی واحدهای دولتی پی بردهاند که از هدفهای آن میتوان به توسعه بازار سرمایه داخلی از راه رونق بخشیدن به بازار اوراق بهادار،گسترش مالکیت وسیع سهام،مشارکت قشرهای مختلف مردم در سرمایهگذاری و افزایش کارایی بازارهای مالی اشاره کرد.در این مقاله ضمن مروری بر جهانی و بازارهای مالی،اثرات جهانی شدن بر بازارهای یادشده را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
خلاصه ماشینی:
همزمان با گسترش موسسات فراملیتی،پیشرفت تکنولوژی مخابراتی و کاهش مقررات و آزادسازی بازارها،زمینهای برای جهانی شدن بازارهای مالی فراهم آمده است.
در این میان،کشورهای توسعه یافته نیز با گستردهتر شدن بازارهای رقابتی و پیوستن تعداد قابل توجهی از آنان به گات،به ضرورت خصوصی سازی واحدهای دولتی پی بردهاند که از هدفهای آن میتوان به توسعه بازار سرمایه داخلی از راه رونق بخشیدن به بازار اوراق بهادار،گسترش مالکیت وسیع سهام،مشارکت قشرهای مختلف مردم در سرمایهگذاری و افزایش کارایی بازارهای مالی اشاره کرد.
یک معیار برای(به تصویر صفحه مراجعه شود) ارزیابی قدرت بازار مالی در یک کشور، نسبت ارزش سهام شرکتهای حاضر در بورس به کل تولید ناخالص ملی این کشور است.
اجازه ورود به خارجیان در بازار (به تصویر صفحه مراجعه شود)اوراق بهادار ایران برای انجام معاملات در این بازار،به صورتی که ورود و خروج سرمایه و انتقال سود سهام در بانک مرکزی ثبت شود،مثبت ارزیابی میشود.