چکیده:
نویسنده در این نوشتار، آیهی تبلیغ را با توجه به تفاسیر شیعه و سنی، تفسیر کرده و ضمن استناد به احادیث و روایات، ارتباط آن را با
ولایت و امامت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام بیان میکند. نیز، به بررسی جوانب مختلف دلالت آیهی تبلیغ و شأن نزول آن میپردازد.نویسنده ارتباط این آیه را با آیات قبل و بعد ـ که دربارهی اهل کتاب استـ در قالب چند پرسش و پاسخ توضیح داده است.
خلاصه ماشینی:
"میپرسند: اگر این آیه مربوط به نصب حضرت علی علیهالسلام به خلافت و ولایت و داستان غدیر خم است، پس این جملهی آخر که میگوید: «إن الله لا یهدی القوم الکافرین» چه ارتباطی با این مسأله میتواند داشته باشد؟ در پاسخ میگوییم که کفر در لغت و همچنین در لسان قرآن، به معنی انکار و مخالفت و ترک است و گاهی به انکار خدا یا نبوت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم اطلاق میشود و گاهی به انکار یا مخالفت در برابر دستورهای دیگر.
آیا میتوان نتیجه گرفت که آیهی تبلیغ نیز در مورد اهل کتاب است؟ 2ـ 2) پاسخ: برخی از صاحبنظران، از عدم ارتباط بین آیهی 67 با قبل و بعد از آن به این نتیجه رسیدهاند که آیهی تبلیغ در خصوص اهل کتاب یعنی یهود و نصاری نیست؛ بلکه در خصوص ابلاغ ولایت علیبن ابیطالب علیهالسلام است.
(1) این پاسخ منطقی به نظر نمیرسد زیرا: 2ـ 2ـ 1) در کتابهای مختلفی که دانشمندان اهل تشیع و تسنن اعم از تفسیر و حدیث و تاریخ نوشتهاند، روایات زیادی وجود دارد که با صراحت میگوید: آیهی 67 سورهی مائده دربارهی علی علیهالسلام است.
لذا آیهی 67 سورهی مائده همیشه تا قیام قیامت، همه را به لبیکگویی به دعوت و تبلیغ رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم در مورد ولایت علی علیهالسلام فرا میخواند تا به واسطهی قبول این ولایت، پیروان واقعی پیامبر اسلام از مدعیان تمیز داده شوند و زحمتها و رنجهای طاقتفرسای انبیا و اولیای الاهی در طول تاریخ، به نتیجه برسد و امت با «پدر مهربان» خویش آشنا گردند تا دینشان کامل گردد: «الیوم أکملت لکم دینکم و أتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الإسلام دینا»."