چکیده:
نویسنده در گفتار،مطالب مربوط به قرآن را براساس دو باب از کتاب اصول کافی،نوشتهء ثقة الاسلام کلینی،در سه محور بررسی میکند:اعتقادات و مفاهیم برگرفته از قرآن،پرورش احساسات در قرآن،الگوی رفتاری در قرآن.تأکید در بخش اول،بر توحید و نتایج آن در باب معرفت و درک درست است.در بخش دوم، پرورش احساسات انسانی در پرتو قرآن را میبینیم.و در بخش سوم، معیار برخوردهای انسانی براساس قرآن بحث میشود.پایانبخش مقاله،بررسی تهمت نسبت تحریف قرآن به نویسندهء کتاب کافی است که نویسندهء مقاله،نادرستی این نسبت را نشان میدهد.
خلاصه ماشینی:
"ما در این مقاله،بر کتاب«الکافی»به عنوان قدیمیترین منبع حدیثی تألیف شده در قرن چهارم هجری و مهمترین منبع حدیث از نظر امامیها،به لحاظ اشتمال بروایات بسیار زیادی که مورد توجه و اعتماد آنان است،تأکید میکنیم و با اینکه به صحت همهء آنچه مرحوم کلینی رحمه الله روایت کرده،باور نداریم،ولی تکیه بر آنها را میپذیریم؛زیرا او خود در مقدمهاش یادآور شده که روایات گردآوری شده را از کسانی نقل کرده که به علم آنها اطمینان داشته؛هرچند برخی را در شمار نوادر یاد کرده است.
باب«فضیلت قرآن»(همان:ص 695) بنابراین،تنها به این دو باب اشاره خواهد شد و در این راستا،طی سه مسیر زیر، حرکت خواهیم کرد: یکم-قرآن کریم و اعتقادات و مفاهیم برگرفته از آن در اینجا،روایات پرشکوهترین تصویر عقیدتی خالصانه در مورد اصول اعتقادی و مهمترین آنها«توحید»و صفات الاهی پیوسته به چنین تصویری را ارائه میدهند و تأکید دارند که امام جعفر صادق(علیه السلام)به هنگام تلاوت آیات خداوندی میفرمود:پروردگارا!تو را سپاس!تویی یکتایی قدرتمند و استوار، سپاس تو را!تویی که به عزت و بزرگی،والایی و بر فراز آسمانها و عرش عظیم،قراردادی.
استاد بزرگوار ما سید محمد تقی حکیم این موضوع را مورد بررسی قرار داده میگوید:«نقل این احادیث در بخش روایات استنثایی و نادر و تعارض آنها با روایات نقلشدهء دیگر وی و لزوم مطرح ساختن آنها به لحاظ شیوهای که برای خود در نظر گرفته است و نیز عدم ملازمت ایمان به صدور چنین روایتی-اگر چنین ایمانی وجود داشته باشد-و ایمان به محتوای آنها،همه و همه،موجب رد قطعی چنین اخبار و روایات و ایمان وی به عدم تحریف است."