خلاصه ماشینی:
"یادی از دکتر محمد حسین مبین،پدر آسایشگاه جذامیان بابا باغی مثل برقی در تاریکی علی مرسلی ایران عزیز ما در طول تاریخ،صحنهی کشمکشهای فروانی بوده است.
فرزندان بابا باغی چه آنهایی که به دست نشاط وارد این دنیا شدند،چه آنهایی که در مهد کودکی که او سرپرستش بود بزرگ شدند،مدیون پدر و مادری معنوی بودند که تا سالیان سال و تا به عرصه رسیدن آنها کمر به حمایت آنها بسته بودند.
پدر کسی بود که وقتی دیگر فرزندان بزرگ شده بودند،با ترفندهای مختلف آنها را (به تصویر صفحه مراجعه شود) به پرگشودن و پریدن از بابا باغی وا میداشت.
قسمت دیگر زندگی مبین،علاقهی او به ادبیات و شعر بود دکتر البته این نمیهی زندگیاش را فدای نیمهی دیگر یعنی بابا باغی کرد.
محمد حسین مبین نتوانست چون محمد حسین بهجت تبریزی سخنسرایی بزرگ شود ولی دکتر مبین استحقاق آن را دارد که تصویرش به پاس گرامیداشت انسانیت بر روی دیوارهای اتاقهایمان خودنمایی کند."