خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که در آنجا مجانین به گونهای کاملا انسانی معالجه میشدند و موسیقی،رقص،تئاتر، عطر گل و جوشش آرام فوارههای آب و معماری چشمنواز،جزئی از مراقبت پزشکی محسوب میشده است.
بنا به اطلاعاتی که از طریق متون پزشکی قرون میانی اسلام به ما رسیده،داروهایی(غالبا گیاهی)که برای درمان بیماریهای روانی استفاده میشدهاند،شامل داروهای مسهل،مسکن(معمو لا تریاک)، گوارشی و قیآور بوده است.
این ورودی اصلی که در امتداد آن دهلیز قرار دارد احتمالا چون معبری برای ورود به حیاط اصلی مستطیلی شکل بشمار میرفته است.
محتملا ایوان بزرگتر که در قسمت جنوبی ساختمان است صحنی برای آهنگنوازان و خوانندگانی بوده که وظیفه شان سرگرم کردن بیماران و بهخصوص آرام کردن و خوشحال ساختن آنها با صدا و آلات موسیقی بوده است.
با اینهمه،نکته مهم این سات که اطباء مسلمان در قرون میانه از جمله پیشروان توجه به جوانب مختلف طب بشمار میرفته و به خوبی دریافته بودند که بیماریهای ذهنی نیاز به مراقبت خاص دارد و لازم است طبیب دقیقا علت بیماری افراد را تشخیص بدهد."