چکیده:
اینکه آدمی نیروهای فراحسی دارد، از گذشتههای دور در نزد نحلهها و ادیان گوناگون امری پذیرفته، اما راه رسیدن به این نیروها و دستیابی به آن عوالم نیز متعدد و متفرق بوده است. به طور کلی، صوفیه و به طور خاص لاهیجی، شارح گلشنراز، راهی کوتاه اما دشوار برای رسیدن به عالم فراحس پیشنهاد کردهاند که آن تصفیة باطن از غیرحق است؛ چون زمینه آماده شد، حقایق برای فرد کشف میشود. از میان متأخرین، گوستاو یونگ ـ که روانشناسی مسیحی است ـ نیز با مطالعة ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در انسان، کوشیده با زبان خود امکان رسیدن به این عرصه را برای روح و روان آدمی تشریح کند؛ پس از آنکه سالک (فرد) به این جهان رسید، در آنجا مقام میکند و در ظاهر و باطن رفتارش (ظاهری ـ معنوی) تحولاتی رخ میدهد که صوفیه از آن با عنوان «کرامت» یاد میکنند. کرامت نزد عرفا به فنای فی الله ختم میشود، بهگونهای که فرد در ظاهر و باطن خدایی میشود.موضوع این پژوهش راه رسیدن به این مرحله از نگاه عرفا و روانشناسان است.
خلاصه ماشینی:
"کرامت از دیدگاه عرفان اسلامی و نظریة روان شناختی یونگ دکتر علیمحمد پشتدار ـ محمدرضا عباسپور خرمالو استادیار دانشگاه پیام نور مرکز تهران ـ دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن چکیده اینکه آدمی نیروهای فراحسی دارد، از گذشتههای دور در نزد نحلهها و ادیان گوناگون امری پذیرفته، اما راه رسیدن به این نیروها و دستیابی به آن عوالم نیز متعدد و متفرق بوده است.
از میان متأخرین، گوستاو یونگ ـ که روانشناسی مسیحی است ـ نیز با مطالعة ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در انسان، کوشیده با زبان خود امکان رسیدن به این عرصه را برای روح و روان آدمی تشریح کند؛ پس از آنکه سالک (فرد) به این جهان رسید، در آنجا مقام میکند و در ظاهر و باطن رفتارش (ظاهری ـ معنوی) تحولاتی رخ میدهد که صوفیه از آن با عنوان «کرامت» یاد میکنند.
حواس ظاهری ابزار شناخت مدرکات این جهانی است و قوای باطنی که فراحسی نام گرفته است، سرچشمهای خارجی ندارد و به بیرون از آدمی نیز سرایت نمیکند، اما میتواند در عالم طبیعت (جهان حس) تأثیر مستقیم بگذارد.
بهترین راه برای دستیابی به این عالم (مکاشفه و کرامت) به نظر صوفیه، تصفیه باطن از غیر حق است؛ اما دانشمندان انسانشناس از جمله یونگ که روان انسان را طبق روایتهای علمی و آموزههای دینی توأمان بررسی کردهاند، بر این باورند که آدمی یک ضمیر آگاه دارد و یک ضمیر ناخودآگاه، ضمیر ناخودآگاه همچون آینهای است که مکاشفة روحانی در آن منعکس میشود؛ اما علت دریافت چنین کرامتی چیست؟ پاسخش ورای درک انسان است، معرفت خداوند مسألهای شهودی و فوق طبیعی است."