خلاصه ماشینی:
"شک نیست که از نظر داستان،پتولیا چیز تازهای عرضه نمیکند زیرا که نه پیوستگی منطقی داستانی دارد و نه محتوای جالبی که تماشاگر سادهدل را سرگرم کند اما طرز نشان دادن داستان (و نه گفتن آن)و مسائلی که ضمن آن مطرح میشود چندان جالب و شورانگیز و حتی متحیرکننده است که بیننده را بر آن وامیدارد که پیشاپیش فکر خود را بکار اندازد و چشم خود را باز کند.
فیلم با سکانسی که نه به روشن کردن داستان و نه به جلب علاقه و توجه تماشاگر کمک میکند، شروع میشود اما رفته رفته چشم راههای غیر مستقیمی را که بوسیله آنها داستان پیش میرود،هموار میکند.
اما لستر باین نیز اکتفا نمیکند و مفهوم روانی اشیاء را که بوسیله آنها ما دورنمای زندگی مدرن شهری خود را بوجود میآوریم و از طرف دیگر توانائی خود را در ایجاد و نگهداری روابط انسانی و دوستانه با دیگران از دست می- دهیم،با سرسختی مورد بررسی قرار میدهد."