در حاشیه مقاله شهرت کاذب مقاله

"از جمله میگوید: من آن مرغم که بر گلها پریدم‌ هوای گرم تابستان ندیدم‌ چو سبزه لب به شیر و برف ششم‌ چو گل بر چشمه‌های نغز رستم‌ مرا دیگر ز کشتن کی بود بیم‌ که جان کردم به شمشیر تو تسلیم‌ هنوزم در دل از خوبی طربهاست‌ هنوزم در سر از شوخی شلبهاست‌1 هنوزم هندوان آتش‌پرسند هنوزم چشم چون ترکان مستند هنوزم غنچهء گل ناشکفته است‌ هوزم در دریائی نسفته است در آغاز کار معاشقه و مغازله از بوسه‌های دزدی تجاوز نمیکند و شرح آنرا شاعر بدین طرز داده است: دو عاشق چون چنان شربت چشیدند عنان پیوسته از زحمت کشیدند چو هردو جای خالی یافتندی‌ چو شیر و می بهم بشتافتندی‌ چو دزدی کو بگوهر دست یابد پس آنگه پاسبان را مست یابد بچشمی پاس دشمن داشتندی‌ بدیگر چشم ریحان کاشتندی‌ چو فرصت در کشیدی چشم را میل‌ ربودندی یکی بوسه به تعجیل‌ چنان تنگش گرفته شد در آغوش‌ که کردی قاقمش را پرنیان پوش‌2 ز بس کو انگبینش برمکیدی‌ ز برگ گل،بنفشه بردمیدی‌3 شیرین بازارگرمی میکند و حرفهای نغز بسیار میگوید ولی مقصود در اینجا این است که مطالب دقیق را هم میتوان با بیانی‌ لطیف ادا کرد و نکته‌های نازک را با قلمی شرح داد که باصطلاح‌ «تو ذوق»خواننده‌ای که هنوز با قیودی سروکار دارد نخورد و خلاصه آنکه شعرای ما آنچه را نیز ناگفتنی است میگفتند ولی‌ چنان میگفتند که صدای پای بلبل را بر برگ گل داشت و مثلا وقتی‌ نظامی از زبان دختر جوان دست نخورده‌ای میگوید: هنوزم غنچهء گل ناشکفته است‌ هنوزم در دریائی نسفته‌است گمان میرود که بهتر باشد از اینکه بگوید«من باکره‌ام‌ وبه دخترگی‌ام دست‌نخورده است»4."