چکیده:
این مدخل،علم سندشناسی را بررسی میکند و تاریخ،محتوای نظری،و روششناسی آن را،به طور مختصر توضیح میدهد.با مقایسهء سندشناسی سنتی و سندشناسی نوین،به بحث دربارهء مفاهیم اصالت،اصلی بودن،و سند میپردازد.سپس اجزای سازندهء پیکرهء سندشناسی، یعنی شرایط کنش،اشخاص،راهکار،شکل مستند سازی،و وابستگی آرشیوی را طرح میکند و فرایند نقد سندشناسانه و سودمندی سندشناسی را،به منزلهء یک حوزه از دانش بشری،توضیح میدهد.
خلاصه ماشینی:
"بخشهای سازندهای که سندشناسان سنتی به کار میبردند،سامانهء قضائی (juridical system) است که شرایط(زمینهء) ایجاد اسناد است؛کنش که دلیل ایجاد اسناد است؛اشخاص که کارگزار ]agent[ هستند؛راهکارها ]Procedures[ که راهنمای کنشها هستند و پسماند مستند سازی ]documentary residue[ آنها را تعیین میکنند؛ فرم مستند سازی ]documentary form[ که بازتاب کنش است و این فرصت را به آن میدهد تا به هدفش برسد،و وابستگی آرشیوی ]archival bond[ که ارتباط هر سند را با دیگر اسناد همان مجموعه نشان میدهد.
4(31) عناصر درونی-که معمولا در بخش پروتکل سند ظاهر میشوند-عبارتاند از:ذیحق کردن ]entitling[ ، یا سرنامه ]letterhead[ ،شامل نام،عنوان،مقام ]caPacity[ ،و نشانی شخص حقیقی یا حقوقیای که سند را صادر کرده است یا مؤلف مدرک کارگزار اوست؛ عنوان ]title[ رکورد؛تاریخ انتشار،یعنی زمانی که سند صادر شده است؛تاریخ رویداد chronological[ ]date actum) واژهء لاتین برای تاریخ کنش است و datum برای تاریخ سند)؛توسل invocation) برابر با لاتین invocatio ،یعنی اشاره به هستیای که کنش به نام او صورت گرفته(برای مثال،خدا،جمهموری،خلق و قانون)؛زبرنگاره suPerscriPtion) برابر با لاتین (intitulatio ،یعنی نام مؤلف سند و یا کنش؛برنوشته inscriPtion) معادل واژهء لاتین (inscriPtio ،یعنی نام مخاطب سند و یا کنش؛درود salutation) معادل واژه لاتین (salutatio که معمولا عبارت قالبیای برای ادای احترام است؛موضوع ]subject[ ،یعنی عبارتی که دلالت میکند بر آنچه سند دربارهء آن است؛عبارت بیانگر استمرار حقوق ]formulaPerPetuitatis[ ، جملهای که اعلام میدارد حقوق منبعث از سند همواره تداوم دارد in PerPetuam,ad PorPetuam[ rei memoriam ،و حاجت ]aPPrecatio[ ،یعنی دعائی که برای تحقق محتوای سند آورده میشود ]feliciter,amen[ ."