چکیده:
هدف:از پژوهش حاضر،بررسی رابطه هدفگرائی و راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی در میان دانشآموزان تیزهوش مقطع دبیرستان بود.روش:بدین منظور 609 دانشآموزان سال اول دبیرستان(359 دختر و 250 پسر)بر اساس نتایج حاصل از آزمون هوشی اوتیس،از مدارس پرورش استعدادهای درخشان،مدارس نمونه و مدارس عادی دولتی انتخاب و به عنوان آزمودنی،در این پژوهش،شرکت کردند. ابعاد هدفگرایی از طریق مقیاس هدفگرایی در درس ریاضی و راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی به وسیله مقیاس خودتنظیمی انگیزشی مورد سنجش قرار گرفت.روایی هر یک از این ابزارها،از طریق تحلیل عاملی احراز شد.یافتهها:تحلیلهای رگر سیونی چند متغره نشان داد که تسلطگرایی،استفاده از انواع راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی را پیشبینی میکند.بررسی الگوی این رابطه، نشان از آن دارد که تسلطگرایی،بیشتر با فزونی به کارگیری راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی همراه است.عملکردگرایی نیز به جز ارتقای علاقه سایر راهبرهای خودتنظیمی انگیزشی را پیشبینی میکرد.اما عملکردگریزی پیشبینی کننده هیچ یک از راهبردهای فوق نبود.نتیجهگیری:این یافتهها در پرتو نتایج حاصل از مطالعات پیشین و نظریههای خودتنظیمی مورد بحث قرار گرفت و کاربردهای آن در تعلیم و تربیت تیزهوشان ارائه شد.
Objective: The purpose of the present study was to investigate the relationship between goal orientation and motivational strategies among gifted students.
Method: For this purpose، 609 gifted first year high school students (359 girls and 250 boys) were selected utilizing Otis Intelligence Test. Also، Mathematics Goal Orientation Scale (MGOS) and Motivational Regulation Scale (MRS) were used as measuring instruments.
Results: Multiple regression analysis revealed that all of the five motivational regulation strategies were positively predicted by mastery goal orientation. Also، performance approach goal orientation predicted motivational regulation strategies، except، interest enhancement. None of the motivational regulation strategies were predicted by performance avoidance goal orientation. Results also indicated that a pattern of goal orientation could be used to explain gifted students، reported use of motivational regulation strategies. Findings were interpreted in light of motivational aspects of self-regulation theories.
Conclusion: Applications for gifted education were discussed.
خلاصه ماشینی:
کمترین رابطه بین عملکرد گریزی با خود پاداشدهی و بیشترین همبستگی اما در جهت منفی بین این بعد هدفگرایی با راهبرد گفتو گوی درونی درباره تسلط برقرار است(0/1000> p و 0/61- r )الگوی این روابط نشان دهنده آن است که عملکردگریزی نه تنها استفاده از راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی را همراهی نمیکند،بلکه در بیشتر موارد در جهت معکوس عمل میکند و کاربرد این راهبردها را با مانع مواجه میسازد به منظور بررسی عمیقتر روابط بین ابعاد و.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)تحلیل ر گرسیون خودپاداشدهی روی ابعاد هدفگرایی نشان از آن دارد که تسلطگرایی (0/1000> p و 0/03 b )و عملکردگرایی(0/1000> p و 71 b دو عامل پیشبینی کننده این راهبرد خودنظمدهی انگیزشی میباشند و در مجموع 31% از واریانس نمرات آن را بهطور معنادار،پیشبینی میکنند(0/1000> p و 82/03 f ،0/73 r ).
افزون بر این قویترین پیشبینی کننده راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی،به غیر از راهبرد گفتوگوی درونی درباره عملکرد،تسبطگرایی است بحث و نتیجهگیری در پژوهش حاضر،ابتدا ساختار عاملی هدفگرایی در دانشآموزان ایرانی مورد بررسی قرار گرفت و یافتهها نشان داد که ابعاد این سازه و الگوی همبستگی آنها با یکدیگر،مشابهت فراوانی با این نتایج حاصل از پژوهشهای پیشین دارد(برای مثال:میدلتون و همکاران،3002؛پینتریچ،0002؛الیوت و چرچ، 7991؛ایمز،2991).
نتایج این تحلیلها نشان داد که تسلطگرایی،به مثابه گونهای از اهدافگرایی که نشان از تمایل فراگیران به دستیابی به تبحر و تسلط بر محتوا و مهارتهای تحصیلی دارد(ایمز،2991؛پینتریچ و دیگروت، 0991؛الیوت و چرچ،7991،پینتریچ،0002)، قویترین عامل پیشبینی کننده راهبردهای خودتنظیمی انگیزشی عبارت از ارتقای علاقه گفتوگوی درونی درباره تسلط،خودپاداشدهی و کنترل محیط است.