نسخه شناسی: دستور سخن (تألیف میرزا محمد تقی کمال الدین متخلص به سنجر ایرانی) معرفی و نقد

این مقاله درباره یک دستور ناشناخته زبان فارسی بحث می کند که در اواخر قرن سیزدهم ق/ نوزدهم در هند نوشته شده و مولف ان یک ایرانی ساکن هند به نام سنجر ایرانی است . این کتاب دستور سخن نام دارد و با دستور زبان دیگری که مقارن همین ایام توسط میرزا حبیب اصفهانی در ترکیه نوشته شده هم نام است.

"نسخه‌شناسیدستور سخنتألیف میرزا محمد تقی کمال الدین متخلص به سنجر ایرانی ثر:دکتر علی اشرف صادقی*(ص 163 تا 167) کیده {IBاین مقاله دربارۀ یک دستور ناشناختۀ زبان فارسی بحث می‌کند که در اواخر قرنسیزدهم ق/نوزدهم در هند نوشته شده و مؤلف آن یک ایرانی ساکن هند به نام سنجرایرانی است. این کتاب دستور سخن نام دارد و با دستور زبان دیگری که مقارن همین ایامتوسط میرزا حبیب اصفهانی در ترکیه نوشته شده هم‌نام است. ذیل کلمۀ پهلوی نیز در سه متن گفته شدهکه منسوب است به پهلو به معنی شهر،اما در متن ما به شعر زیر از فردوسیاستشهاد شده که فقط در قوانین آمده و در دو متن دیگر نیست: {Sز پهلو برون رفت کاوس شاه#ز هر سو همی گشت گرد سپاهS}بدین ترتیب معلوم می‌شود که مؤلف مطالب خود را از منابع مختلف گرفتهکه احتمالا برای رعایت اختصار به آنها اشاره نکرده است."