نامه ی نوروزی 1391 مقاله

"در حالی که به رستمنگاه می‌کردم،رستم فرمود:تو که اینهمه ایران‌ستا و ایران‌گرا هستی چراسیستان و شهر سوخته و آن همه تمدنو میراث اجدادی و تجربه نیاکان را ازیاد برده‌ای و جای هنر نیاکان،به کره وچین متوسل می‌شوی و از آن‌ها جنسخریداری می‌کنی و برای جوانان آوارهچرا فکر نمی‌کنی؟ به رستم عرض کردم که شعریکه خواندم از من نیست. به رستم گفتم:امیندر دفتر مجله‌ی حافظ در تهران است. چند لحظه بعد در کهریزک رستم ازرخش پیاده شد و اسب را رها کرد ودستم را گرفت و به سوی دایره‌المعارفایران‌شناسی و دفتر مجله‌ی حافظحرکت کرد. در حالی که محو تماشای صحنه‌یدیدار این عزیزان بودم،ناگاه حکیمابو القاسم فردوسی و رستم در خطوطچکامه‌ی ایران‌شناسی امین محو و ناپدیدشدند. تنها چاره‌ی من این بود که بهمیان شما عزیزان آمده و برای شمابنویسم هر کدام از شما که با فردوسیو رستم و کوروش و داریوش و افتخاروطن خواستید دیدار کنید،چکامه‌یایران‌شناسی امین را در حافظ شماره‌ی88 مطالعه نمایید تا همه‌ی افتخاراتکهن و هویت ایرانی خود را به وضوحتماشا کنید."