چکیده:
چکیده: هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین عدالت ادراک شده از رفتار مربی (عدالت رویه ای و عدالت بین فردی) با انسجام گروهی و موفقیت تیمی در تیم های لیگ برتر والیبال کشور است. جامعۀ آماری این تحقیق شامل کلیۀ بازیکنان لیگ برتر والیبال کشور در سال 1387 است (164=n) و نمونۀ آماری نیز برابر با جامعۀ آماری است. بدین منظور، پس از تأیید روایی و پایایی پرسشنامه ها، برای بررسی عدالت رویه ای و عدالت بین فردی از پرسشنامۀ عدالت سازمانی کولکویت (2001) و برای بررسی انسجام گروهی از پرسشنامۀ محیط گروهی (GEQ) کارون، ویدمایر و براولی (1985) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون لون، آنووا و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد بین دو بعد عدالت (رویه ای و بین فردی) با دو بعد انسجام گروهی (انسجام اجتماعی و انسجام تکلیف) رابطۀ مثبت و معنی داری وجود دارد. مقایسۀ عدالت ادراک شده و انسجام گروهی بین تیم هایی با عملکرد مختلف نیز نشان می دهد عدالت ادراک شده از رفتار مربی در تیم های موفق به صورت معنی داری بیش از تیم های ناموفق است، همچنین انسجام گروهی در تیم های موفق به صورت معنی داری بیش از تیم های کمتر موفق و ناموفق است. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان ورزشی پیشنهاد می شود برای ارتقای انسجام تیمی به ادراکات بازیکنان از عدالت اهمیت دهند و در وضع رویه ها و تعاملات بین فردی بیش از پیش دقت کنند.