خلاصه ماشینی:
"همین اظهار نظر بحث داغی را درباره انصاف به راه انداخت که مسائل دیگری هم در ضمن آن مطرح شد،مثل اینکه سن بچهها چقدر است؟آیا با هم دوست هستند، فامیل هستند یا غریبه،و اینکه برنامۀ تلویزیونی مورد علاقهشان چیست؟ البته شکی نیست که بخشی از دلایل توانایی و تمایل کودکان برای بحث پیگیر دربارۀ مشکل ایان به این برمیگشت که آنها هم قبلا مشکلات مشابهی داشتهاند.
دانشآموزان بدون راهنمایی معلمشان سؤالات بسیار مهمی مطرح کردند و با شورو شوق به بحث دربارۀ آنها مشغول شدند: -وقتی تلافی میکنیم،چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟آیا این کار باعث نمیشود که گرفتار زنجیرهای از«تلافیجوییها» شویم که هیچکس(البته به جز کسی که شروع کرده)از آن راضی نیست؟ -آیا با تلافی کردن واقعا«حساب بیحساب»میشویم؟ اصلا«تسویه حساب»معنایی دارد؟ -آیا واقعا بدی را با بدی جواب دادن درست است؟آیا با دو کار بد یک کار خودب انجام میشود؟ -آیا راه دیگری به جز«تسویه حساب»وجود دارد؟اگر اصلا به کسی که سعی دارد شما را تحریک کند محل نگذارید چه اتفاقی میافتد؟ -چه وقت«دفاع از خود»بهترین استراتژی است؟ -آیا فرقی بین«تسویه حساب»و«درس عبرت به کسی دادن»وجود دارد؟ -تلافی کردن چه فرقی با این موارد دارد:(الف)تبادل کالا؛ (ب)بازپرداخت بدهی؛(پ)جبران لطف دیگران؛(ت)انجام لطف در حق کسی کردن؛(ث)به کسی لطفی نکنیم مگر اینکه اول آنها در حق ما لطف کنند.
4. فلسفهورزی با دیگران؟ فلسفه برای کودکان آنها را تشویق میکند که هم به طور مستقل فکر کنند و هم با دیگران،باوجوداین،اغلب گمان میشود که فلسفهورزی نوعی تأمل انفرادی است،که احتمالا فقط شامل تبادل نظر بین تعداد انگشتشماری از متفکران میشود-چیزی که«آدمهای عادی»نه محرم آن هستند و نه برایشان جالب است."