چکیده:
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مساله و تصمیمگیری بر کاهش نگرش مثبت وابستگان به مواد افیونی مراجعه کننده به مراکز درمانی خودمعرف سازمان بهزیستی سنندج بود. روش: تحقیق حاضر، نیمه تجربی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه، کلیه معتادین مراجعه کننده (500 نفر) به مراکز درمانی خود معرف شهرستان سنندج بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد 60 نفر از آنها انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه نگرش سنج مواد برای سنجش اثرات، خطرات و تمایل به مصرف مواد استفاده شد. گروه آزمایش اول به مدت 10 جلسه 5/1 ساعتی آموزش مهارت حل مساله و گروه آزمایش دوم، نیز به مدت10 جلسه 5/ 1 ساعتی آموزش مهارت تصمیمگیری دریافت کردند. به گروه کنترل نیز هیچگونه آموزشی داده نشد. یافتهها: در پسآزمون برای گروههای آزمایشی، نگرش افراد معتاد نسبت به مواد مخدر که آموزش مهارت حل مساله و تصمیمگیری را دریافت کرده بودند به طور معناداری پایینتر از میزان نگرش افراد معتاد در گروه کنترل بود. بین دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش موید آن است که آموزش مهارت حل مساله و مهارت تصمیمگیری بر کاهش نگرش افراد معتاد نسبت به اثرات، خطرات و تمایل به مصرف مواد مخدر تاثیر مثبت دارد.
Aim: The purpose of this study was to examine the effect of the training of problem-solving and decision-making skills on the reduction of addicts’ positive attitudes to narcotics
Method: The design of this study was experimental design namely: pre and post test with control group. The population included all addicts referring to Sanandaj self-report centers (500 addicts). By random sampling، 60 addicts were selected and completed the attitude questionnaire to narcotics use. Each of experimental groups was under problem-solving and decision-making skills training for ten 90 minute sessions. No training given to control group.
Results: After training، two experimental groups significantly had lower levels of positive attitude to narcotics use. No difference was observed between two experimental groups.
Conclusion: The results of this study indicated that the training of problem-solving and decision-making skills can reduce the addicts’ positive attitudes to narcotics.
خلاصه ماشینی:
"نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش موید آن است که آموزش مهارت حل مساله و مهارت تصمیمگیری بر کاهش نگرش افراد معتاد نسبت به اثرات، خطرات و تمایل به مصرف مواد مخدر تاثیر مثبت دارد.
Maxwell & Rutkowski Clemens, Van Nieuwenhuyzen, Li, Cornish, Hunt, & McGregor 6.
McCuller, Sussman, Dent & Teran Botvin, Griffin, Diaz, & Fill-Williams 8.
گرچه بسیاری از پژوهشها نقش آموزش مهارتهای زندگی را در کاهش نگرش افراد معتاد به اعتیاد بررسی کردهاند، اما کمتر مطالعهای به بررسی دو مهارت عمده یعنی مهارت حل مساله و مهارت تصمیمگیری پرداخته است؛ لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی مهارت حل مساله و تصمیمگیری در کاهش نگرش مثبت افراد معتاد نسبت به مواد افیونی در مراکز خود معرف سازمان بهزیستی سنندج بود.
سوال اصلی پژوهش این است که آیا آموزش مهارت حل مساله و تصمیمگیری در کاهش نگرش مثبت افراد معتاد نسبت به مواد افیونی تاثیرگذار است؟ و آیا بین این دو روش تفاوت وجود دارد؟ روش جامعه، نمونه و روش نمونهگیری تحقیق حاضر نیمه تجربی از نوع طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با یک گروه گواه و 2 گروه آزمایشی بود.
نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مساله به افراد معتاد توانسته است از میزان نگرش مثبت آنها به سمت مصرف مواد افیونی به طور چشمگیری بکاهد.
از دیگر نتایج پژوهش حاضر این بود که آموزش مهارت تصمیمگیری نیز توانسته است به طور معناداری نگرش افراد معتاد را نسبت به مصرف مواد تغییر دهد.
Life skill’s training as a primary prevention approach for adolescent drug abuse and other problem behaviors."