چکیده:
پژوهش با هدف بررسی رابطه قدردانی از خدا با عامل های شخصیت، بهزیستی و سلامت روانی انجام شده است. در پژوهش اول، 189 دانشجو به خزانه بین المللی گویه های شخصیت، مقیاس های بهزیستی روان شناختی ریف، مقیاس رضایت از زندگی، مقیاس شادی فاعلی، و پرسش نامه قدردانی از خدا پاسخ دادند. در پژوهش دوم، 130 دانشجو به نسخه کوتاه خزانه بین المللی گویه های شخصیت، مقیاس اضطراب و افسردگی، و پرسش نامه قدردانی از خدا پاسخ دادند. نتایج پژوهش اول، نشان می دهد که قدردانی از خدا با همه مولفه های بهزیستی روان شناختی، بهزیستی فاعلی، و شخصیت (به جز خودمختاری و برون گرایی) همبستگی مثبت دارد. نتایج پژوهش دوم نیز نشان می دهد که قدردانی از خدا با وظیفه شناسی و ثبات هیجانی رابطه مثبت و با افسردگی و اضطراب رابطه منفی دارد. این یافته ها نقش مثبت قدردانی از خدا را در بهزیستی و سلامت روانی روشن ساخته است.
Two research projects were conducted to investigate the relationship between gratitude to God with personality، well-being and mental health factors. In the first one، 189 university students completed the international personality item pool، Ryff’s psychological well-being scales، satisfaction with life scale، subjective happiness scale، and gratitude to God questionnaire. In the second one، 130 university students completed the abbreviated version of international personality item pool، anxiety and depression scale، and a questionnaire about gratitude to God. The findings of the first research show that ‘gratitude towards God’ has a positive correlation with all subcategories of psychological well-being، subjective happiness، and personality (except autonomy and extraversion). The results of the second research show that ‘gratitude towards God’ has a positive relationship with conscientiousness and emotional constancy but a negative one with depression and anxiety. These findings prove that gratitude to God has a positive role in well-being and mental health.
خلاصه ماشینی:
"برای جمعآوری دادههای پژوهش دوم، علاوه بر پرسشنامه قدردانی از خدا ابزارهای ذیل نیز به کار رفته است: نسخه کوتاه خزانه بینالمللی گویههای شخصیت: 434 این مقیاس بیستگویهای، نسخه کوتاه مقیاس پیشین است که هریک از عاملهای پنجگانه شخصیت را با چهار گویه میسنجد.
قدردانی از خدا از میان پنج عامل بزرگ شخصیت، قویترین رابطه را با توافق و وظیفهشناسی داشته و از میان متغیرهای سطح بالای 438 شخصیت، رابطهاش با عامل عمومی شخصیت و فراعامل پایداری، قویتر بوده است.
456 در پژوهش اول، مقاله حاضر، قدردانی از خدا (به عنوان یکی از ابعاد دینداری) از میان پنج عامل بزرگ شخصیت، قویترین رابطه را با توافق و وظیفهشناسی دارد.
با توجه به رابطه قدردانی از خدا بهعنوان یک متغیر دینی، با عاملهای شخصیت، این پرسش مطرح میشود که آیا عامل عمومی شخصیت نیز میتواند آن را پیشبینی کند یا خیر؟ دو پژوهش حاضر از معدود پژوهشهایی هستند که رابطه عاملهای سطح بالای شخصیت (و بهطور خاص، عامل عمومی شخصیت) را با یک متغیر دینی بررسی کردهاند.
465 یافتههای دو پژوهش حاضر این ادعا را تأیید میکنند، چراکه در دو پژوهش این مقاله، قدردانی از خدا رابطه مثبتی با دامنه گستردهای از ویژگیهای مثبت روانی (شامل توافق، وظیفهشناسی، تجربهپذیری، ثبات هیجانی، تسلط بر محیط، رشد شخصی، رابطه مثبت با دیگران، زندگی هدفمند، پذیرش خود، شادی، و رضایت از زندگی) داشته و با افسردگی و اضطراب رابطه منفی دارد.
, "Measuring happiness: The higher order factor structure of subjective and psychological well-being measures", Personality and Individual Differences, v 47(8), 2009, p 878-884.
G. DeYoung, "Higher-order factors of the Big Five in a multi-informant sample", Journal of Personality and Social Psychology, v 91(6), p 1138-1151."