چکیده:
یکی از اثرات بازی تقویت جسم است که در قرآن نیز نیرومندی جسمانی به عنوان یک امتیاز به شمار رفته است. ائمه معصومین (ع) نیز انجام بازی های رزمی و استقامتی را برای تقویت جسم مفید دانسته اند. تربیت عقلانی نیز از منظر قرآن و ائمه (ع) جایگاه والایی دارد. بنابراین از دوره کودکی باید به این امر توجه نمود. ارتباط کودک با اسباب بازی های متنوع، طبیعت، محیط و موجودات گوناگون در تربیت عقلانی کودک نقش بسزایی دارد و باعث می شود در بزرگسالی درست و نادرست را از هم تشخیص دهد. از راه همبازی شدن با کودک نیز می توان چگونگی کنترل عواطفی مانند خشم و محبت را به او آموخت. از راه های تربیت اخلاقی کودک، سوق دادن او به سوی بازی هایی با هدف های اخلاقی، تکریم کودک از طریق احترام به حق بازی کردن او و خواندن اشعاری با مضامین اخلاقی در حین بازی با کودک می باشد. بازی کودکان اگر به صورت دسته جمعی باشد، آنها را از گوشه گیری و انزوا رها کرده، حس مسوولیت پذیری و همکاری را به آنها می آموزد. در قرآن و سیره ائمه (ع) نیز بر اهمیت جمع و جماعت تاکید شده است. ائمه (ع) نیز در امور جمعی شرکت کرده، حتی بازی در جمع کودکان را برخود لازم می دانستند.
خلاصه ماشینی:
بررسی نقش بازی در تربیت کودک از دیدگاه قران و سنت معصویمن (ع) سعید بهشتی ، یگانه منطقی 1 چکیده یکی از اثرات بـازی تقویـت جسـم اسـت کـه در قـرآن نیـز نیرومنـدی جسمانی به عنوان یک امتیاز به شمار رفته است .
در این مقاله ، ابتدا پیشینه پژوهشی ارائه می گردد و سپس نقش بـازی در تربیـت کـودک از دیدگاه نظریه پردازان و پس از آن نقش بازی در تربیت جسمانی ، عقلانی ، عـاطفی ، اخلاقـی و اجتماعی کودک از منظر قرآن و سنت معصومین (ع ) مورد بررسی قرار می گیرد.
پیشینه پژوهشی زهرا سلمان (١٣٧٢) در تحقیقی با عنوان "بررسی تأثیر فعالیت های بدنی و بازی در تحول ذهنی کودکان پیش دبستانی " به این نتیجه رسید که میزان تحول ذهنی کودکانی که بـازی هـای آموزشی را انجام داده اند، بیشتر از کودکانی است که این گونه فعالیت ها و بازی ها را نداشتند.
آثار عزت نفس ، کرامت ، غیرت و شرافتمندی کودکان در دوران جوانی و پیری آنها متجلی می شود و این امور، متأثر از بازی ها، محیط خانواده ، اجتماع ، تلقین ها و معاشـرت هاسـت ، چـه بسا نقش بازی ها از بقیه بیشتر باشد؛ چرا که پذیرش و تـأثر کـودک ، از راه بـازی بسـیار زیـاد است (بهشتی ، ١٣٦٦).