چکیده:
امروزه گسترش بیماریهای مسری خطرناک نظیر ابولا، ایدز، انواع هپاتیت و... جامعه بشری را با چالشهای بزرگی مواجه ساخته و مسائلی را در باب مسئولیت مدنی ایجاد کرده است. مسئولیت مدنی یکی از مباحث مهم حقوق خصوصی است که به عنوان ضمانت اجرای حقوق فردی محسوب میشود. لذا با بررسی مسئولیت مدنی اشخاص حقیقی دخیل در انتقال بیماری مسری خطرناک و میزان مسئولیت هر یک از آنها، میتوان از پایمال شدن حقوق قربانیان این بیماریهای مسری خطرناک جلوگیری نمود؛ برای مثال اگر آرایشگری در اثر بیمبالاتی موجب انتقال بیماری به فرد سالمی شود از موجبات مسئولیت وی است. همچنین اگر مادری در انجام واکسنهای قبل از بارداری و انجام آزمایشهای لازمه خودداری ورزد و موجب انتقال بیماری به کودک خود شود از موجبات مسئولیت اوست. از طرفی مسئولیت ناشی از انتقال بیماری مسری فقط مخصوص بیماران مطلع نسبت به بیماری خود نبوده و بیماران ناآگاه را نیز دربرمی گیرد و مسئولیت بیماران ناآگاه را می-توان با مبانی اتلاف و تسبیب اثبات نمود.
Nowadays, the human society is facing big challenges as a result of development of serious contagious diseases, such as Ebola, various kinds of Hepatitis, HIV and … and it has created civil liability problems. Civil liability is one of the most important issues in private law, which is considered sanction of individual rights. This paper deals with civil liability of natural persons resulting from transmission of serious contagious diseases and liability of each of them so as to prevent from violation of the rights of victims suffering from such severe contagious diseases. For instance, if a hairdresser causes disease transmission to a healthy person due to his/ her imprudence, it indicates an element of his/ her liability. Also, if a mother refrains from pre-pregnancy vaccination and needed tests and thus causes disease transmission to her baby, it is indicative of an element of her liability. On the other hand, liability arising from contagious disease is not particular to patients who are aware of their disease, but also involves unknowing patients and the liability of unaware patients can be proven by destruction and causation rules.
خلاصه ماشینی:
لذا با بررسي مسئوليت مدني اشخاص حقيقي دخيل در انتقال بيماري مسري خطرناک و ميزان مسئوليت هر يک از آنها، مي توان از پايمال شدن حقوق قربانيان اين بيماري هاي مسري خطرناک جلوگيري نمود؛ براي مثال اگر آرايشگري در اثر بي مبالاتي موجب انتقال بيماري به فرد سالمي شود از موجبات مسئوليت وي است .
ماده ١ قانون مسئوليت مدني مقرر ميدارد: «هرکس بدون مجوز قانوني عمدا يا درنتيجه بياحتياطي به جان يا سلامتي يا مال يا آزادي يا حيثيت يا شهرت تجارتي يا به هر حق ديگري که به موجب قانون براي افراد ايجاد گرديده ، لطمه اي وارد نمايد که موجب ضرر مادي يا معنوي ديگري شود مسئول جبران خسارت ناشي از عمل خود ميباشد.
لذا درخصوص مسئوليت مدني عوامل انساني ناشي از انتقال بيماري مسري در حقوق کشور انگلستان بايد گفت که انتقال دهنده هم ميتواند شخص حقيقي باشد مانند پزشک ، آرايشگر، آشپز و ...
Aileen Gallagher, Hepatitis (New York: Rosen, 2005), 6.
٩. عليرضا يزدانيان ، قواعد عمومي مسئوليت مدني (تهران : انتشارات ميزان ، ١٣٨٦)، ٣٨.
درباره مسئوليت مدني بيمار مبتلا به بيماري واگيردار نظريه تکليف به افشاء و قواعد تحذير و ارشاد و همچنين نظريه تعهد به مراقبت متعارف بيان گشته است که در ذيل به شرح و بررسي آن پرداخته ميشود.
٢-٤- مسئوليت مدني ناشي از انتقال عفونت از جسد اين موضوع جزء موضوعات نويني ميباشد که در کمتر مقالاتي به آن پرداخته شده است .