چکیده:
هدف پژوهش، بررسی رابطه فعالیت های بدنی (دویدن و درازونشست) با سلامت روانی دانشجویان پلیس زن می باشد. این پژوهش وضعیت کنونی فعالیت جسمانی و رابطه آن با سلامت روانی دانشجویان را درجامعه تحت بررسی خود مورد مطالعه قرارداده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی و مقایسه ای است. جامعه آماری تحقیق دانشجویان پلیس زن دانشگاه علوم انتظامی بوده و نمونه آماری به طورتصادفی ساده از بین جامعه تحقیق انتخاب شده است. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه ویژگی های فردی و سلامت روانی گلدبرگ(GHQ) که در ایران اعتباریابی شده است، به همراه آزمون های بدنی می باشد. متغیرهای پژوهش شامل دویدن540متر و درازونشست و متغیرهای روانی تحقیق ازطریق پرسشنامه جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق در دو بخش آمارتوصیفی، شامل توزیع فراوانی، میانگین و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و tمستقل مورد بررسی قرارگرفته اند. سطح معنی دار(5./.›=p) درنظرگرفته شد. یافته ها نشان می دهندکه بین سلامت روانی و دویدن رابطه معنی دار و معکوس، همچنین بین سلامت روانی و درازونشست رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. بیشترین تاثیر، مربوط به امید به زندگی وکمترین تاثیر مربوط به وضعیت فیزیولوژیکی می باشد. برپایه یافته های پژوهش هر قدر فردی سلامت روانی بالاتری داشته باشد، فعالیت بدنی مطلوب تری خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
"رسولی درتحقیق خود تحت عنوان"بررسی تربیت بدنی عمومی بر سلامت روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار" به این نتایج دست یافت: این تحقیق سعی در اثبات 1-Landers 2-Willgoose 3-Weingarten 4-Doyne وجود رابطه بین فعالیت بدنی و ایجاد سلامت روانی بوده و80 نفر از دانشجویان رشته های مختلف انتخاب وطی دو مرحله آزمون بعمل آمده و سلامت روانی با پرسشنامه 28 سوالی گلدبرگ مورد بررسی قرار گرفت.
در پایان این تحقیق مشخص شد که بین فعالیت بدنی و سلامت روانی رابطه معنی داری وجود دارد.
در نتیجه بین وضعیت روحی و فعالیت دویدن رابطه معنی دار درسطح اطمینان99درصد وجود دارد و باتوجه به ضریبp جدول که برابر104/.
در نتیجه بین وضعیت فیزیولوژیکی و فعالیت دویدن رابطه معنی دار درسطح اطمینان99 درصد وجود دارد و باتوجه به ضریبp جدول که برابر071/.
کمتر است در نتیجه بین فعالیت دویدن و میزان کار و فعالیت رابطه معنی دار در سطح 99درصد وجود دارد و با توجه به ضریبp که برابر076/.
با توجه به نتایج به دست آمده نتیجه می گیریم که بین سلامت روانی و فعالیت دویدن رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد.
حال با توجه به ضرایب بتا می توان گفت که رابطه امید زندگی، کار و فعالیت، وضعیت روحی و فیزیولوژیکی با فعالیت دویدن طبق فرمول زیر پیش بینی می شود : (فیزیولوژیک)184/.
بحث و نتیجه گیری از بررسی نتایج به دست آمده می توان چنین بیان نمود که بین سلامت روانی و فعالیت دویدن و دراز و نشست ارتباط مثبت وجود دارد، یعنی هرقدر فرد دارای سلامت روانی بالاتری باشد، در فعالیت های ذکرشده دارای رکورد بهتری خواهد بود."