خلاصة:
هدف : پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش روش تدریس تفحّص گروهی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان انجام شد. روش : در این پژوهش از روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. گروه آزمایش با روش تدریس تفحص گروهی، آموزش داده شد و گروه کنترل متغیری را دریافت نکردند. جامعه آماری، دانش آموزان دختر پایه ی اول متوسطه ی ناحیه ٦ آموزش و پرورش مشهد بود. از میان آنان ٥١ نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان شرکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند و سپس ٢٦ نفر به روش تصادفی در گروه آزمایش و ٢٥ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند و به پرسشنامه ی سنجش مهارت های اجتماعی ماتسون ، راتاتوری و هلسل پاسخ دادند. ضریب پایایی این آزمون با استفاده از آلفای کرونباخ در پیش آزمون ٠/٧٩ و در پس آزمون ٠/٩٥ به دست آمد. یافته ها: داده های جمع آوری شده با کمک آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و چند متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد میانگین گروه کنترل و آزمایش در پیش آزمون تفاوت چندانی ندارد، اما در پس آزمون ، میانگین گروه آزمایش از گروه کنترل بیشتر بود و با کنترل نمره پیش آزمون ، تفاوت مشاهده شده بین نمرات رشد مهارت های اجتماعی دو گروه آزمایش و کنترل معنادار بود (٠٠٠١<P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش با استفاده از روش تدریس تفحص گروهی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان به طور کلّی و مولفه ی مهارت اجتماعی مناسب ، رفتار غیراجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشی، برتریطلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن و رابطه با همسالان تاثیر داشته و سبب بهبود این مولفه ها شده است . لذا این پژوهش استفاده از الگوهای اجتماعی همچون روش تدریس تفحص گروهی را به منظور بهبود مهارت های اجتماعی پیشنهاد میکند.
ملخص الجهاز:
"بررسی تأثیر روش تدریس تفحص گروهی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان Study of Effect of Group Investigation Method on the Development of Students' Social Skill حسین جعفری ثانی 1 *، زهرا حجازی ٢ و زهرا وقاری زمهریر٣ دریافت مقاله : ١٣٩٤/٠٧/٠٧ پذیرش مقاله : ١٣٩٥/٠٦/١٣ چکیده هدف : پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش روش تدریس تفحص گروهی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان انجام شد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش با استفاده از روش تدریس تفحص گروهی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان به طور کلی و مؤلفه ی مهارت اجتماعی مناسب ، رفتار غیراجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشی، برتریطلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن و رابطه با همسالان تأثیر داشته و سبب بهبود این مؤلفه ها شده است .
نتایج این مطالعه با نتایج به دست آمده از پژوهش محققانی چون گیلز (٢٠٠٣)؛ جانسون (٢٠٠١)؛ اسلاوین (١٣٧١)؛ قدرتی (١٣٨٠)؛ قربانی (١٣٨٠)؛ کرامتی (١٣٨١)؛ قلتاش (١٣٨٣)؛ تاجیک (١٣٨٣)؛ فهامی و عزتی (١٣٨٨) و شکاری (١٣٩١) همخوانی دارد و همگی تصدیق مینمایند که روش های مشارکتی همچون تفحص گروهی زمینه ی مناسبی را برای رشد مهارت های اجتماعی و همدلی با دیگران به ویژه در محیط های آموزشی فراهم میسازد؛ رفتار مخل نظم را تا حدود زیادی کاهش میدهد؛ احساس مثبت شاگردان را نسبت به یکدیگر و نسبت به خود افزایش می دهد و نیز مسئولیت فرد را در قبال یادگیری خود بیشتر میکند."