سقف بندگی - مجلة مطالعات قرآنی نامه جامعه الأدب والفن

پیغام وحی این بود که ابراهیم(علیه السلام) باید میان فرزندش اسماعیل(علیه السلام) و پروردگارش یکی را برگزیند. انسان اگر حکیم باشد، با سرانگشت تدبیر مشکلات را حل می‌کند و با شعلۀ باور در برابر خواستۀ پروردگارش سر تسلیم فرو می‌آورد و ابراهیم(علیه السلام) به خود آموخته بود که اراده‌اش باید به استحکام و تیزی تیزترین شمشیرها باشد که اگر چنین باشد، بریدن هیچ پیوندی ـ وقتی امر پروردگار شد ـ برایش دشوار نیست؛ حتی اگر پیوند محکم پدر و پسری باشد! * * * روز موعود فرا می‌رسد و ابراهیم(علیه السلام)، اسماعیل(علیه السلام) را با خود به قربانگاه معبود می‌برد... و قربانی ابراهیم(علیه السلام) قوچی شد فرستاده از فردوس برین که قربانی اصلی را خدا از حسینش خواسته بود در روز عاشورا... قربانی کردن اسماعیل باز هم تکرار می‌شود، اما این بار نه وحی آمده و نه خوابی دیده شده! و قربان شدن در راه دوست و اطاعت‌پذیری محض از خالق مگر جز زیبایی چیز دیگری هم در درون خود دارد؟!...