خلاصة:
در سال 1923 میلادی سلطان سعید بن تیمور با کنار گذاشتن پدر خود تیمور بن فیصل بر تخت سلطنت نشست. وابستگی شدید وی به انگلیسی ها و حضور مستمر نیروهای نظامی انگلیسی در ظفار، تلاش ماجراجویان و کاشفان اروپایی و آمریکایی برای دست یابی ثروت های منطق های به دنبال بالا گرفتن تب نفت و توسعه فعالیت های آن ها، عدم درک سلطان سعید بن تیمور از شرایط عینی جامعه، فقر و توسعه نیافتگی آن کشور، زمینه را برای جنبش بر ضد حاکمیت تقویت کرد. جریان های تاثیر گذار خارج از مرزها برای بهره گیری از شرایط داخلی عمان فرصت لازم را به دست آوردند. ظفاری های مقیم کویت و سایر کشورهای حوزه خلیج فارس با الهام از اندیشه های ملی گرایی عربی با درک موقعیت منطقه ظفار که در آن انجمن خیریه ظفار که کار خیریه انجام می دادند و سازمان سربازان ظفاری که متشکل از افراد ظفاری بود که در کشورهای عربی خدمت می کردند جبهه واحدی تشکیل و تحت حمایت چپ گراها قرار گرفتند. مسئله پژوهش حاضر بررسی زمینه های اجتماعی جنبش ظفار و اینکه چه عواملی در بروز این جنبش تاثیر گذاشت. در غرب ظفار، نیز مالیات بر صید را با مبالغ هنگفتی دریافت می کردند. در سال 1960 م، عوارض واردات در ظفار، سیصد درصد بیش از سایر نقاط عمان بود. بنابراین استبداد با افکار حاد ارتجاعی، منطقه ظفار را مستعد و شکوفا برای طغیان نیروهای رنجیدة در حصار ساخت. این پژوهش از نوع پژوهش های تاریخی و توصیفی – تحلیلی است که بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود در منابع تاریخی و بر مبنای پرسش ساماندهی شده است.
ملخص الجهاز:
"از سوی دیگر انتخاب راه و عقیده مارکسیستی از سوی جبهه باعث حساسیت شدید سلطان مسقط و عمان، کشورهای میانه رو خلیج فارس، انگلستان و امریکا شد؛ بویژه اینکه باید به این نکته توجه کنیم که چند میدان نفتی مهم عمان در جنوب آن کشور و در ایالات بزرگ ظفار قرار داشت و تولید تجارتی نفت نیز به تازگی در عمان شروع شده بود؛ بنابراین در پیش گرفتن خط مشیهای مارکسیستی و چپگرایانۀ افراطی میتوانست خطری بالقوه برای کشورهای نفتی و میانه رو در منطقه استراتژیک خلیج فارس محسوب شود(اسدی،1393: 200).
علاوه بر این، یک رشته عملیات چریکی و خرابکاری علیه تأسیسات شرکت نفت «رویال داچ- شل» که تقریبا امتیاز تمامی مناطق و تأسیسات نفتی عمان و از جمله ظفار را در کنترل و ادارۀ خود داشت به وسیلۀ نیروهای رزمی جبهه انجام گرفت و عملیات استخراج و اکتشاف این شرکت به طور کامل در ظفار به عنوان اولین منطقه شروع عملیات اکتشاف و استخراج نفت متوقف شد(اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان، 1354: 36).
سطان قابوس در تبلیغات سیاسی خود علیه نیروهای انقلابی «ارتش آزادی بخش» آنان را یاغیان کمونیست، کافران، و بی خدایان خطاب می کرد و برای تحریک احساسات مذهبی تودهها و جدا ساختن صفوف آنها از جنبش ظفار، از شعارهای اسلامی استفاده میکرد؛ بنابراین از سال 1970 به بعد، آن برتری و پیروزیهایی که قبلا به وسیلۀ نیروهای انقلابی ظفار کسب شده بود به تدریج رو به کاهش و زوال رفت."